ولی دشت بیاضی

معنی کلمه ولی دشت بیاضی در لغت نامه دهخدا

ولی دشت بیاضی.[ وَ ی ِ دَ ت ِ ب َ ] ( اِخ ) وی از شعرای معروف توابع قاین است ، و مولد وی به سبب سپیدی خاکش دشت بیاض نامیده شده است. در غزلسرایی طبعی متین دارد. از اوست :
خوش آنکه با تو دهم شرح مشکل خود را
به گریه افتم و خالی کنم دل خود را
به دوری تو که یارب نصیب دشمن باد
بدان رسیده که راضی کنم دل خود را.
او لب از ننگ سوءالم نگشاید به سخن
من بدین شاد که در فکر جواب است مرا.
جز این چه شکوه توانم از آن ستمگر کرد
که غیر در حق من هرچه گفت باور کرد.( مجمعالفصحاء ج 2 ص 50 ).

جملاتی از کاربرد کلمه ولی دشت بیاضی

ولی دشت مرکزی دشت هموار و وسیعی است که زمینهایی بسیار حاصلخیز دارد و چشمه‌های فراوان و پر آب در آن جاری است و همین زمین‌های حاصلخیز و چشمه‌های پرآب زمینه را برای رشد انواع گیاهان از کشاورزی گرفته تا درختان میوه فراهم کرده‌است در این بخش بارش باران حدوداً ۲۵۰ میلی‌متر است که این مقدار بارندگی برای کشاورزی دیم کافی نیست به همین خاطر کشاورزی مستلزم وجود آبیاری است