وقف حسن

معنی کلمه وقف حسن در دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] وقف حسن، از اصطلاحات بکار رفته در علم تجوید بوده و آن است که کلام از جهت معنا تمام باشد، و از جهت لفظ بستگی به آیه بعد داشته باشد.
آن است که کلام از جهت معنا تمام باشد، و از جهت لفظ بستگی به آیه بعد داشته باشد. این گونه وقف را به سبب اینکه در معنا تغییری نمی دهد، وقف حسن نامیده اند، ولی وصل کردن آن بهتر و سزاوارتر است. و در صورتی که قاری در آن محل وقف کند، شروع از قسمت بعد آیه نیکو نبوده، و بهتر آن است که کلمه ای را که روی آن وقف کرده، دوباره بخواند. مانند وقف میان موصوف و صفت و یا معطوف علیه و معطوف.حروف عطف عبارتند از: واو ـ فاء ـ ثم ـ حتی ـ او ـ ام ـ بل ـ لکن ـ لاموصوف و صفت مانند: وقف بر «الحمدلله» و شروع از «رب العالمین». معطوف علیه و معطوف مانند: ، وقف بر «ایاک نعبد» و شروع از «و ایاک نستعین».البته اگر وقف حسن در انتهای آیه باشد، در صورت وقف بر آن، اعاده و دوباره خواندن قسمتی از آیه قبل ضرورتی ندارد.

جملاتی از کاربرد کلمه وقف حسن

خطت آیت حسن و لب وقف آن به سرخ و سیه وقف آیت خوش است
یک پسر داشت آن وزیر پر هنر حسن عالم وقف رویش سر به سر
یزدان نمود حسن و بهارا بر چهرهٔ تو وقف موبد

امام حسن (عليه السلام ) وصىّ پدرش اميرمؤ منان بر خاندان و فرزندان و اصحابپدرش بود و على (عليه السلام ) به او وصيّت كرد كه در آنچه وقف كرده و صدقه قرارداده نظارت كند و براى اين موضوع ، ((عهدنامه اى )) نوشت كه مشهور است .

جهان حسن وقف چهرهٔ او همه خوبی چو یوسف بهرهٔ او