هواپیمای تک باله
جملاتی از کاربرد کلمه هواپیمای تک باله
در دسامبر ۱۹۶۵، فیصل خرید تسلیحات و تجهیزات پیشرفته را آغاز کرد که شامل چهل جنگندهٔ لایتنینگ بود. این خرید، شامل ۳۴ هواپیمای تک‌سرنشین و ۶ هواپیمای دوسرنشینه بود. تحویل این هواپیماها در ۱ ژوئیهٔ ۱۹۶۸ آغاز شد. این جنگنده‌ها تا ژانویهٔ ۱۹۸۶ به خدمت خود ادامه دادند.
یونکرس اف. ۱۳در زمان تولید، یک هواپیمای بسیار پیشرفته بود، یک هواپیمای تک بال، تمام فلزی و از نظر آیرودینامیک بسیار خوب بود. این اولین هواپیمای مسافربری تمام فلزی جهان و اولین هواپیمای تجاری یونکرس بود.
دو پرواز در هلیکوپتر به‌عنوان کمک‌خلبان زن در کنار پدر خود در دوره اتحاد شوروی، الهام‌بخش اولیه او برای یادگیری پرواز بود. او اولین پرواز مستقلش را در شهریور ۱۳۹۱ با هواپیمای تک‌ملخه سسنا ۱۸۲ انجام داد. به انگیزه پرواز با هواگردهای بزرگتر، نیلوفر وارد مدرسه پیشرفته پرواز شد و به زودی توانست با هواپیمای نظامی سسنا ۲۰۸ کاروان بپرد.
لاکهید یو-۲ (به انگلیسی: Lockheed U-2) یک هواپیمای شناسایی دوربرد بلندپرواز است که اولین بار در سال ۱۹۵۵ در ایالات متحده آمریکا و به سفارش آژانس اطلاعات مرکزی آمریکا ساخته شد. این هواپیمای تک‌موتوره جهت پرواز در ارتفاع بسیار بلند و همچنین همه شرایط آب و هوایی شبانه‌روز تا ارتفاع ۲۱ کیلومتری تولید شده‌است. یو-۲ همچنین برای تحقیقات حسگرهای الکترونیکی، کالیبراسیون ماهواره‌ای، اعتبارسنجی داده‌ها و اهداف ارتباطاتی مورد استفاده قرار می‌گیرد.
در طول جنگ جهانی اول، آلمانی‌ها برای افزایش استتار هواپیمای نظامی؛ به‌کمک سلون (سلولز استات) یک ماده پوششی شفاف را آزمایش کردند. هواپیمای تک‌باله جنگنده فوکر ای.۳، هواپیمای دوباله شناسایی آلباتروس سی۱ و نمونه اولیه بمب‌افکن سنگین لینک‌هافمن آر.آی، مجموعاً ۳ فروند، با سلون پوشانده شدند. اما ثابت شد که این روش ناکارامد است و حتی نتیجه معکوس داشت؛ زیرا بازتاب نور خورشید از پوشش باعث می‌شد، هواپیما حتی بیشتر دیده شود. همچنین مشخص شد که مواد (سلون) به‌سرعت در اثر نور خورشید و تغییرات دمایی حین پرواز تجزیه می‌شوند، بنابراین تلاش برای ساخت هواپیمای شفاف ادامه پیدا نکرد.
سابرینا پاسترسکی در یک خانواده کوبایی آمریکایی در سال ۱۹۹۳ در شهر شیکاگو زاده شد. او تنها ۱۴ سال داشت که به تنهایی یک هواپیمای تک‌موتوره ساخت و با آن بر فراز دریاچه میشیگان پرواز کرد. سابرینا پاسترسکی در سال ۲۰۱۰ دیپلم دبیرستانش را گرفت و سپس به دانشگاه ام.آی. تی رفت. او دوره کارشناسی را در این دانشگاه با بالاترین معدل ممکن در سه سال به اتمام رساند و سپس برای دریافت مدرک دکترا به دانشگاه هاروارد دعوت شد. دانشگاه به او اختیار تام داده‌است که بدون دخالت استادان یا مسئولان دانشگاه به‌طور آزاد به تحقیق بپردازد.
در ابتدا در ژوئیه ۱۹۳۷، این شرکت هواپیمایی با دو هواپیمای تک‌موتوره، پنج سرنشینه پرواز کرد. در سال ۱۹۳۸ دو هواپیمای دیگر خریداری شد: یک هواپیمای هشت نفره د هویلند دراگون راپید و یک نسخه هواپیما با ده صندلی از هواپیمای شناور. هواپیماهای بزرگتر برای خدمات رسانی به لارناکا و پروازهای کرایه‌ای در مصر مورد استفاده قرار گرفتند.
این هواپیمای تک‌سرنشینه که مدل دوسرنشینه آن هم برای آموزش ساخته می‌شود هم‌اکنون در حال تولید انبوه است و خرید آن تحت سه قرارداد یا رده (Tranche) مجزا صورت می‌گیرد که هر یک برای تولید هواپیمایی با امکانات بهبود یافته هستند. تاکنون این هواپیما در نیروی هوایی پادشاهی بریتانیا، آلمان، ایتالیا، اسپانیا، اتریش، عربستان سعودی و عمان، در حال خدمت است. نیروی هوایی کویت نیز در سال ۲۰۱۸ در قراردادی به ارزش ۸ میلیارد دلار، ۲۸ فروند از این جنگنده را سفارش داده که تا سال ۲۰۲۱، تعداد ۶ فروند از آن را تحویل گرفته. تا سال ۲۰۱۹ مجموعاً ۶۲۳ فروند از این هواپیما تولید، یا ثبت سفارش شده‌است.
هواپیمای تک سرنشینه روز پرواز. حدود ۴۰ فروند از آن ساخته شد. این هوایما ۲۱۶۰ لیتر سوخت حمل می‌کرد و با موتور آر-۱۱ تجهیز شده بود. دارای دو توپخانه ۳۰ میلیمتری و با توانایی حمل دو بمب ۵۰ تا ۵۰۰ کیلویی.