هزل مانند

برخی در انگلیس از اینکه هیچ بنای یادبودی مشابه آدامز در سرزمین مادری او وجود نداشت خجالت می‌کشیدند و پس از سال‌ها لابی‌گری، ساعت یادبودی در گیلینگهام به افتخار این مرد بومی شهر نصب شد که طبق کتابچه‌ای که برای مراسم تقدیم در ۱۹۳۴ نوشته شده، او در زمان بیگانگی انگلیس و ژاپن، ژاپن را «کشف» کرد. مانند کتیبه ای که در آنجین-تسوکا وجود دارد، این کتابچه محصولی از فانتزی و هزل‌گویی است، فقط خیلی بیشتر از آن. نمودار در دست راست اوست و دست چپ روی شمشیر تکیه داده و مصمم به افق ناشناخته خیره شده‌است.

در این میان منظومه موش و گربه شهرت بسیار داشته و ریش نامه و صد پند از همه لطیف ترند. مانند بسیاری از طنزپردازان متقدم مانند سعدی شیرازی، طنز و هزل به یکسان در لطایف او راه یافته‌ است.

آرایهٔ ادبی در یک اثر باعث ایجاد تأثیر خاصی بر خواننده می‌شود. تفاوت میان آرایه‌های ادبی و گونه‌های ادبی مانند تفاوت تاکتیک‌های نظامی و استراتژی نظامی است؛ بنابراین با این که داستان دیوید کاپرفیلد در برخی جاها از هزل استفاده می‌کند اما به گونه کمیک تعلق دارد و نه گونه هزل. در عین حال، خانه متروک آن قدر از هزل استفاده‌می‌کند که باعث می‌شود این اثر را در زمرهٔ هزلیات قرار دهیم. این گونه‌است که استفادهٔ مکرر از یک آرایهٔ ادبی باعث می‌شود تا یک گونه جدید به وجود آید، همان‌طور که در مورد یکی از نخستین رمان‌های مدرن به نام پاملا (رمان) اثر ساموئل ریچاردسون اتفاق افتاد. در این اثر آن قدر از صنعت نامه‌نگاری استفاده شد که باعث شد رمان‌های نامه‌نگاری که چند صباحی بود که باب شده بودند، قدرت گرفته و خود به یک گونه ادبی جداگانه تبدیل شوند.