های و هو برگرفت

بی سخن عالم پر از فریاد او های و هوی او همه بر یاد او

منه از کف چراغرزو را بدستور مقام های و هو را

چو ساغر بگرید ببین های هایم چو مطرب بنالد ببین های و هویم

ای لقایت آرزوی مؤمنان وز برایت های و هوی مؤمنان

خیزید، عاشقان، نفسی شور و شر کنیم وز های و هو، جهان همه زیر و زبر کنیم

در مدینه بر در کاخی رسید بانگ های و هوی میخواران شنید

زدی دام و دشمن گرفتی بدوی ز ایران برآید یکی های و هوی

جوش و شوری در میان افتاده بود های و هوئی در جهان افتاده بود

در فضای این جهان های و هو نغمه پیدا نیست جز تکبیر او

مطربان در های و هوی و دلبران در گفت و گوی صد هزاران شمع می افروخت از دست نگار