نیروهای صلح بان

کامو مقالات متعددی در مورد انقلاب مجارستان نوشت تا نویسندگان و روشنفکران مجارستان را از خشم عمیق جامعهٔ روشنفکری فرانسه مطلع سازد، همچنین از سازمان ملل به نام نویسندگان اروپایی خواستارِ: تحقیقات در مورد مداخلهٔ نظامی شوروی، خروج آن‌ها و استقرار نیروهای صلح و آزادی زندانیان سیاسی شد.

کندی که از مخالفان صنایع جنگ‌افزاری و مداخله‌های خارجی ایالات متحده آمریکا است، منتقد جنگ عراق و نیز حمایت آمریکا از اوکراین در برابر حمله روسیه است. او تهاجم روسیه به اوکراین را محکوم کرد، ولی جنگ روسیه و اوکراین «یک جنگ آمریکایی علیه روسیه» خواند و گفت هدف جنگ «قربانی کردن گل جوانان اوکراینی در کشتارگاه مرگ و نابودی برای جاه طلبی ژئوپلتیکی نومحافظه‌کاری» خواند. او خواهان یک توافق صلح در اوکراین بر اساس پیمان‌های مینسک شد؛ از نظر او، دونباس باید در اوکراین بماند ولی به آن خودمختاری داده شود و در حوزه اقتدار نیروهای صلح‌بانی سازمان ملل متحد بماند، و سپر دفاع موشکی باید از شرق اروپا برداشته شود.

در سالهای اخیر SANDF به عنوان نیروی اصلی حافظ صلح قاره آفریقا تبدیل شده و در عملیات‌های حفظ صلح سازمان ملل در جنگ‌های داخلی جمهوری دموکراتیک کنگو و بروندی شرکت کرده است. این ارتش بخشی از نیروهای صلح‌بان چندملیتی سازمان ملل است.

وزارت دفاع استرالیا همچنین در درگیری‌هایی در تیمور شرقی، عراق، سودان، و افغانستان شرکت کرده و در عملیات نیروهای صلح‌بان سازمان ملل متحد در بخش‌های زیادی از جهان در خاور میانه، و منطقه آسیا-اقیانوسیه حضور داشته‌است.

این همکاری ممکن است به اشکال گوناگون نمود پیدا کند از جمله اقدامات برای اطمینان‌سازی، تنظیم تقسیم قدرت، حمایت‌های انتخاباتی، تحکیم حاکمیت قانون و توسعهٔ اقتصادی و اجتماعی. به این ترتیب صلح‌بانان سازمان ملل (که معمولاً به خاطر کلاه بره یا کلاه‌خود آبی روشنی که می‌پوشند، کلاه آبی‌ها نامیده می‌شوند) می‌توانند شامل سربازها، افسران پلیس و پرسنل اداری غیرنظامی باشند. سازمان ملل تنها سازمانی نیست که مأموریت صلح‌بانی را اجرا می‌کند. نیروهای صلح‌بانی غیروابسته به سازمان ملل مانند مأموریت ناتو در کوزوو (با مجوز سازمان ملل) و نیروهای چندملیتی و ناظرین در شبه‌جزیره سینا از این جمله‌اند.

در ۱۹۸۸، جایزهٔ صلح نوبل به نیروهای صلح‌بانی سازمان ملل داده شد. در بیانیهٔ مطبوعاتی اعلام شد که این نیروها نمایانگر ارادهٔ آشکار ملت‌ها هستند و در جهت حل منازعات در سراسر جهان همکاری قاطعی داشته‌اند.

در ژوئیه ۱۹۴۷، هلند جنگ علنی علیه اندونزی آغاز کرد. ارتش کاملاً مسلح و آموزش دیده هلند با مقاومت سرسختانه ای روبرو شد. اتحاد جماهیر شوروی و سایر کشورهای دموکراتیک مردم، همه نیروهای صلح طلب کره زمین، از اندونزی دفاع کردند. هنوز دو سال دیگر مبارزه سخت و طاقت فرسا طول کشید تا هلند استقلال این کشور را به رسمیت بشناسد.

نگرانی دولت‌های خارجی از دستیابی جمهوری آذربایجان به تسلیحات و مهمات باقی‌مانده شوروی در قلمرو آن کشور بود. رافی هووانیسیان، در مسکو و در حضور آندری کوزیرف، حسین آقا صدیق اف، همتای آذربایجانی خود، را به قبول استقرار نیروهای کلاه آبی سازمان ملل یا نیروهای صلح مشترک کشورهای تازه استقلال یافته ترغیب می‌کرد.

در ماده یک موافقت نامه امضا شده در این اجلاس آمده‌است: حضور کشتی جنگی متعلق به نیروهای صلح باید دارای علائم یکی از پنج کشور ساحلی دریای خزر باشد و تحت فرماندهی افسری باشد که به‌طور رسمی توسط دولت متبوع آن کشتی جنگی منصوب شده باشد. طبق ماده دو این موافقت‌نامه: طرف‌ها طبق این کنوانسیون؛ حاکمیت، حقوق حاکمه، انحصاری و همچنین صلاحیت خود را دریای خزر اعمال خواهند کرد. این کنوانسیون حقوق و تعهدات طرف‌ها در مورد استفاده از دریای خزر شامل آب‌ها، بستر، زیربستر، منابع طبیعی آن و فضای هوایی بر فراز دریا را تعیین و تنظیم می‌کند. همچنین در ماده پنج آمده‌است: منطقه آبی دریای خزر به آب‌های داخلی، آب‌های سرزمینی، مناطق ماهیگیری و پهنه دریایی مشترک تقسیم می‌شود.

نیروهای مسلح سری‌لانکا تا به حال تحت عنوان نیروهای صلح سازمان ملل مأموریت‌هایی را در لبنان، چاد و هائیتی انجام داده‌است.