نمک الود

ما را دل صد پاره و لعلت نمک آلود مشمار که تا روز اجل به شود این ریش

گو گریه مکن شور کز آن کان نمک نیست یک دل که کباب نمک آلود ندارد

شب که بی لعل تو می می کشم از ساغر چشم جگر پاره کباب نمک آلود منست

دریاب ساقی این همه تا کی شراب تلخ داغم بپسته ی نمک آلود برفروز