معنی کلمه نمازی شاهرودی علی در دانشنامه اسلامی
پدر وی، آیت الله حاج شیخ محمد نمازی شاهرودی (م 1384ق)، از عالمان عامل و فقیهان متقی و بصیر در دین و حافظ اخبار و آثار بود و از عالمان بزرگی چند اجازه اجتهاد داشت و در تقوی و زهد سرآمد بود و اوقات خویش را صرف نشر دین و تعلیم مردم می نمود. وی را علاقه ای ویژه به ساحت قدس رضوی(ع) بود؛ چنان که بیش از 40 بار از شاهرود پیاده به زیارت آستان رضوی رفت. از آثار ایشان حاشیه ای است بر «بحار الأنوار» و حاشیه ای توضیحی بر «نهج البلاغة».
وی مقدمات و سطوح عالی را در همان شهر، نزد پدر خود و دیگر عالمان آن سامان، فراگرفت، سپس رهسپار حوزه خراسان گشت تا از حضور عالمان بزرگ آن حوزه قوی بهره مند گردد. این عالم فاضل از استعدادی پرتوان برخوردار بود و کوششی پیگیر و پشتکاری خستگی ناپذیر داشت؛ ازاین رو به مدارج علمی دست یافت و در سن 22 سالگی به نوشتن فقه استدلالی پرداخت.
او مدتی نیز به نجف اشرف رفت و از محضر عالمان آن حوزه استفاده برد. وی در ریاضیات و طب گیاهی صاحب اطلاع و از حافظان قرآن کریم بود. خطی زیبا داشت و تألیفات خود را با خط زیبای خود می نوشت و با زبان فرانسه آشنایی داشت.
شرح حال این عالم گران قدر و معرفی آثار او در چند جا آمده است، از جمله:
در مدارک یادشده، مطالبی در باره سیر علمی، اخلاق عملی، زهد و تقوی، آثار قلمی، کوشش و پشتکار و آثار ایشان در تعلیم و تربیت جامعه و همچنین استادان و پدر ایشان که از عالمان زاهد بوده، آمده است.