نفاق بنی قریظه

معنی کلمه نفاق بنی قریظه در دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] نفاق بنی قریظه (قرآن). منافق واژه ای است قرآنی که از ماده نفق و نفاق گرفته شده و در لغت به معنی خارج شدن و تمام شدن است.
برخی از یهودیان بنی قریظه نفاق داشتند.«واذا لقوا الذین ءامنوا قالوا ءامنا واذا خلا بعضهم الی بعض قالوا اتحدثونهم بما فتح الله علیکم لیحاجوکم به عند ربکم افلاتعقلون»؛ و هنگامی که مؤمنان را ملاقات کنند، می گویند: « ایمان آورده ایم.» ولی هنگامی که با یکدیگر خلوت می کنند، (بعضی به بعضی دیگر اعتراض کرده،) می گویند: «چرا مطالبی را که خداوند (در باره صفات پیامبر اسلام ) برای شما بیان کرد، به مسلمانان بازگو می کنید تا ( روز رستاخیز ) در پیشگاه خدا، بر ضد شما به آن استدلال کنند؟! آیا نمی فهمید؟!»
← فریب خدعه اهل کتاب
۱. ↑ بقره/سوره۲، آیه۷۶.
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۶، ص۴۴۵، برگرفته از مقاله «غزوه بنی قریظه».
...

جملاتی از کاربرد کلمه نفاق بنی قریظه

عرفات پس از نقد روایات ابن اسحاق نظریه جایگزینی را برای توضیح دادن روایاتی که ابن اسحاق نقل کرده پیشنهاد می‌کند. عرفات با مقایسه جزئیات داستان بنی قریظه با داستان ماسادا (از داستان‌های قدیمی در تاریخ یهود) استدلال‌هایی می‌آورد تا نشان دهد که بازماندگان یهودی داستان ماسادا را با داستان بنی قریظه آمیخته‌اند و سپس ابن اسحاق آن‌ها را ضبط کرده‌است.
ابن حزم (مرگ ۴۵۶ هجری قمری) ضمن تأیید حضور محمد در هنگام اعدام بنی قریظه می‌گوید که امکان ندارد که در حضور محمد افرادی کشته شوند در حالی که او نداند آیا اعدام آن‌ها درست است یا نه.