نعمت الله نخجوانی

در همه حالی که باشی ای عزیز نعمت الله را جدا از خود مدان

يعرفون نعمت الله ثمينكرونها و اَكثرهم الكفرون (83)

دل خلقی تمام غارت کرد ترکتازی چو نعمت الله کو

مرحوم علامه سيد نعمت الله جزائرى گويد: در زمان ما يكى از صوفيه (كه به آنان پيرمى گويند) در اصفهان بود، براى من نقل كردند كه مردى پسر بچه اى آنان نمكى و زيباداشت ، او را آورد در نزد اين پير تا به او ورد و ذكر بياموزد و به او گفت : اين پسربچه غلام شما باشد تا به او ذكر تعليم نمائى .

تن رها کن جان به جانانه می سپار نعمت الله را بجو جانانه باش

نعمت الله در ازل بنواخت تا ابد میر عاشقان بنمود

نعمت الله رسید تا جائی که سخن را مجال نیست دگر

نعمت الله در همه عالم یکیست لاتجد مثلی و مثلی لاتجد

نعمت الله که سلطان جهان عشقست چون گدایان ز تو امید زکاتی دارد

گر در غیری به ما دربسته شد نعمت الله خوش دری بر ما گشود

نعمت الله حریف و می در جام هیچکس توبه این زمان نکند

سید خلوت سرای وحدتیم نعمت الله از دل و جان آن ماست

در قصص الانبياء مرحوم سيد نعمت الله جزائرى است كه فرمود حضرت لقمان بفرزندش.