نصوص امامت امام علی

معنی کلمه نصوص امامت امام علی در دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] نصوص امامت امام علی (علیه السلام) دوگونه اند: نصوص عام و نصوص خاص، که در ذیل مورد بحث قرار می گیرد.
نصوص عام به امامت وی اختصاص ندارند، بلکه امامت دیگر امامان اهل بیت را نیز اثبات می کنند، مانند آیه : (کُونُوا مَعَ الصادِقین) و آیه (أَطِیعُوا اللّه وَأَطِیعُوا الرَّسُول وَأُولی الأَمْرِ مِنْکُمْ) ، حدیث ثقلین و حدیث سفینه و مانند آنها
نصوص خاص
نصوص خاص که به امامت امیرمؤمنان اختصاص دارند دو گونه اند: نصوص جلی و نصوص خفی.
نصوص جلی موردی اند که در آن ها واژگانی چون خلافت ، امامت و امارت به کار رفته است. در نتیجه دلالت آن ها بر امامت آشکار است و تأویل نمی پذیرد، و نصوص خفی اموری اند که صراحت بر امامت ندارند و مجال تأویل در آن ها وجود دارد و دلالت آن ها بر امامت در گرو تأمل و توجه به قراین و شواهد است.
استدلال به نصوص جلی بر امامت علی (علیه السلام) در عموم کتاب های کلامی مهم شیعه آمده است؛ نمونه هایی از این کتاب ها عبارتند از:
← نمونه ای از نصوص جلی
در هر حال، روایاتی که بر امامت علی (علیه السلام) دلالت آشکار دارند؛ یعنی از آن حضرت به عنوان خلیفه پیامبر و امام یا امیرمؤمنان یاد شده است، از طریق شیعه در بالاترین حد تواتر نقل شده است و از طریق اهل سنت نیز اگر چه در حد تواتر نیست، ولی یقیناً در حد روایت مستفیض می باشد و سند برخی از آن ها نیز مطابق قواعد آنان معتبر است.
← مناقشات در مورد روایات دال بر امامت امام علی
...

جملاتی از کاربرد کلمه نصوص امامت امام علی

امام چهارم پس از مراجعت به مدينه ، در اثر فشار و اختناق سياسى شديد حاكم ، انزوااختيار كرده و مشغول عبادت پروردگار گرديد و با كسى جز خواص شيعه مانند(ابوحمزهثمالى ) و (ابوخالد كابلى ) و امثال ايشان تماس ‍ نمى گرفت . البته خواص ،معارفى را كه از آن حضرت اخذ مى كردند، در ميان شيعه نشر مى دادند و از اين راه تشيّعتوسعه فراوانى يافت كه اثر آن در زمان امامت امام پنجم به ظهور پيوست .(248)
اين روش را - قبل از معتصم - ماءمون نيز در مورد حضرت جوادالائمه (ع ) بكار مى برد،چنانكه در آغاز امامت امام نهم ، ماءمون دوباره دست بهتشكيل مجالس مناظره زد و از جمله از يحيى بن اكثم كه قاضى بزرگ دربار وى بود،خواست تا از امام (ع ) پرسشهايى كند، شايد بتواند از اين راه به موقعيت امام (ع )ضربتى وارد كند. امّا نشد، و امام از همه اين مناظرات سربلند در آمد.
در دوران امامت امام زين العابدين عليه السّلام نيز اختناق و خفقان به حدّى بود كه كسىجراءت نداشت بيايد و از اهل بيت عليهم السّلام چيزى سؤال نمايد يا حكمى از احكام را بپرسد، به حدىاهل بيت عليهم السّلام در تنگنا قرار گرفته بودند كه خود هم نمى توانستند علنى وبدون دردسر و گرفتارى ، بيان حقايق و معارف بنمايند.
امام عسكرى عليه السلام براى اينكه امر بر مردم اشتباه نشود و امامت امام مهدى (عج ) را ازكارشكنى هاى جعفر، حفظ كند، در آخرين لحظات عمر، يكى از اصحاب بنام (ابوالاديان )را به حضور طلبيد و به او فرمود:
نهاد وكالت و نيابت در عصر ((غيبت صغرى ))فعالترين و مهمترين نهادمتصل و مربوط به نهاد امامت امام معصوم عليه السلام بوده و حلقهوصل ميان عصر حضور و عصر غيبت به شمار مى رود.
سپس به برهانهاى عقلى و نصوصى كه بر امامت امام عصر (عج ) دلالت دارد،استدلال كرده و كسانى كه امام عصر (عج ) را زيارت كرده اند، نام مى برد و...
بنابر اين ، ولايت فقيه بر سهم امام عليه السّلام نيز ثابت خواهد بود؛ زيرا حجّتبودن او از طرف امام عليه السّلام كه به معناى قاطع عذر است ايجاب مى كند كه در كلّيهامور مربوط به مقام زعامت و رياست امام عليه السّلام بايد به فقيه كه نماينده اوستمراجعه نمود كه از آن جمله است پرداخت سهم مبارك امام عليه السّلام به او؛ زيرا بودجهمزبور جزء اموال مربوط به مقام امامت امام عليه السّلام است ، نهاموال شخصى آن حضرت مانند انفال و فى ء و خراج كه تمامى آنها بودجه هايى است كهمربوط به عنوان رياست و امامت امام عليه السّلام است )).
راهنمائى پيرمرد هشيار، و حقانيت امامت امام كاظم (ع )