نارنجک افکن

معنی کلمه نارنجک افکن در لغت نامه دهخدا

نارنجک افکن. [ رَ / رِ ج َ اَ ک َ ] ( نف مرکب ) کسی که نارنجک را پرتاب می کند. که نارنجک را به طرف هدف می اندازد. || ( اِ مرکب ) وسیله پرتاب نارنجک.

معنی کلمه نارنجک افکن در فرهنگ فارسی

( صفت ) ۱ - کسی که نارنجک پرتاب کند . ۲ - دستگاهی که بوسیله آن نارنجک را پرتاب کنند.

جملاتی از کاربرد کلمه نارنجک افکن

قذافی اطراف خود را با محافظان و همراهان کم‌تعداد احاطه کرده بود. او برای فرار از گلوله‌باران ناتو و شورای ملی انتقالی لیبی، مدام محل سکونتش را تغییر داد و روزهایش را به نماز و خواندن قرآن اختصاص داد. در ۲۰ اکتبر، قذافی یک پیام صوتی خداحافظی برای خانواده‌اش ضبط کرد و سپس در یک کاروان مشترک غیرنظامی-نظامی از منطقهٔ ۲ سرت خارج شد. به گفتهٔ منصور ضو، این کار «مأموریت خودکشی» بود زیرا قذافی می‌خواست در درهٔ جرف (مکانی در نزدیکیِ محل تولدش) بمیرد. حوالی ساعت ۰۸:۳۰ بمب افکن‌های ناتو حمله کردند و دست کم ۱۴ خودرو را منهدم کردند و دست کم ۵۳ نفر را کشتند. کاروان پراکنده شد و قذافی و نزدیکترین افرادش به ویلایی در نزدیکی آن‌جا فرار کردند. این خانه توسط شبه‌نظامیان شورشی مصراته گلوله‌باران شد. قذافی و دارو دسته‌اش به محل ساخت و ساز گریختند و در کانال فاضلاب مخفی شدند. در همین زمان محافظان قذافی با شورشیان وارد درگیری شدند. در حین درگیری، قذافی بر اثر انفجار نارنجک از ناحیهٔ سر آسیب دید و أبوبکر یونس جابر کشته شد.