میوه بوم

مینوی ابر سفید یک جانور همه‌چیزخوار فرصت‌طلب است. معمولاً از انواع علف‌های دریایی و لارو حشرات تغذیه می‌کند. آنها به ویژه از پشه و میگو لذت می‌برند. در مواقع فشار شدید بوم‌شناختی، مانند خشکسالی یا نفوذ نور خورشید، اغلب برای منابع غذایی مغذی‌تر از جمله میوه‌ها، آجیل‌ها، از پوشش گیاهی ساده چشم‌پوشی می‌کند و در موارد شدید، مشاهده شده‌اند که از لاشه‌های جانداران زنده برکه‌ای نیز تغذیه می‌کنند.

اگر به دنبال به هستید باید به بازار کشاورزان یا مغازه‌های مخصوص سبزی مراجعه کنید. این میوه بومی ایران و جنوب اروپا و آسیای صغیر بوده و اکنون به صورت جهانی در ترکیه، چین، ازبکستان، ایران، آرژانتین و نیوزیلند پرورش می‌یابد.

با وجود اینکه در سوهانک، نمونه‌هایی از آثار باستانی یافت شده‌است، اطلاعات زیادی از قدمت ساکنان آنجا در دسترس نیست. برخی از طایفه‌های بومی سوهانک مانند طایفه میرزاخانی که بیشتر آنها در زمان رضا شاه نام خانوادگی خود را به سوهانی تغییر داده‌اند، قدمتی چند صد ساله و شاید بالای هزار سال دارند و برخی دیگر از طایفه‌های قدیمی، در اواخر دوران زندیه یا اوایل قاجار، از قسمت‌های مختلف مازندران به این منطقه مهاجرت کرده‌اند. محصولات سوهانک، غلات و میوه، به ویژه زردآلو است.

در سربیژن مراتع دامپروری،مزارع کشاورزی و باغات میوه به عنوان رکن اصلی روستا شناخته میشوند،در سالیان اخیر هجوم شهروندان غیر بومی خصوصا از مناطق گرمسیری جنوب کرمان و استان هرمزگان به این بستر؛ در جهت ایجاد مکانهایی برای فراغت و حفر چاهای غیر مجاز آب در این حریم؛آسیب جدی به بافت بومی و سنتی روستا وارد کرده است.

در کنار آبگیر مزارع شالیزار و چمنزارها به اضافهٔ باغ‌های مرکبات که از میوه‌های بومی استان مازندران به شمار می‌آید به وفور مشاهده می‌شود. این آب‌بندان به منظور پرورش ماهی‌های سازگار با محیط (کپور-فیتی فات و...) و آبیاری چندین هکتار از شالیزارهای پایین دست خود و همچنین برای ایجاد فضای طبیعی زیبا ساخته شده است که با عمقی حدود ۱٫۵ متری در وسط آن و ۱متری در کناره‌ها می‌باشد که فضا را به گونه‌ای جلوه داده که به نوعی دریاچه‌ای مصنوعی در دل روستا پرورانده است.

همه سنگ و خارست آن بوم و مرز تهی یکسر از میوه و کشت ورز

این میوه بومی سری‌لانکا، هندوستان و اندونزی است.