[ویکی فقه] موانع پیروزی (قرآن). ترس از دشمن، دنیاطلبی، سستی، عجب، عصیان و نزاع از موانع پیروزی بر دشمن است. ترس و وحشت از دشمن، از موانع دستیابى به پیروزى:۱. سنلقى فى قلوب الّذین کفروا الرّعب بمآ أشرکوا باللّه ...• ولقد صدقکم اللّه وعده إذ تحسّونهم بإذنه .... آل عمران/سوره۳، آیه۱۵۱. دنیاطلبی و دلدادگی به مادیّات، از موانع پیروزى مسلمانان در غزوه احُد:ولقد صدقکم اللّه وعده إذ تحسّونهم بإذنه حتّى إذا فشلتم وتنزعتم فى الأمر وعصیتم مّن بعد مآ أرکم مّا تحبّون منکم مّن یرید الدّنیا ومنکم مّن یریدالأخرة .... آل عمران/سوره۳، آیه۱۵۲. سستى و ضعف، مانع پیروزى بر کفار:۱. وکأیّن مّن نّبىّ قتل معه ربّیّون کثیر فما وهنوا لمآ أصابهم فى سبیل اللّه وما ضعفوا وما استکانوا ...• فاتل- هم اللّه ثواب الدّنیا .... آل عمران/سوره۳، آیه۱۴۶. ...
جملاتی از کاربرد کلمه موانع پیروزی
گزینش جایگاه قلعه به زمین دردسترس وابسته بود. درحالی که قلعه‌های کوهستانی مانند مارکسبورگ در آلمان (جایی که ۶۶ درصد همه سازه‌های سده‌های میانه پرآوازه، دژ کوهستانی و ۳۴ درصد آن‌ها قلعه‌های پست بودند) پر کاربرد بودند، در انگلستان کمتر به چشم می‌خوردند. قلعه‌ها از روی گستره رنگارنگ کارکردهایشان در جاهای گوناگون ساخته می‌شدند. عوامل چندگانه در زمان جانمایی بررسی می‌شد، و هماهنگی میان کارکرد پدافندی و نزدیکی به منابع برپامیگشت. برای نمونه قلعه‌های فراوانی در کنار جاده رومی (جاده ای ارزشمند برای جابجایی در سده‌های میانه) جای داشتند. هرجایی که می‌شد، از استحکامات پیشین مانند قلعه رومی یا باروهای قلعه تپه‌ای دوره آهن استفاده می‌شد. گاهی جایی در بلندی که بر پیرامون خود دید خوبی داشت و دسترسی به موانع طبیعی داشت، از روی نماد نیرومندی بودن، گزینش می‌شد. قلعه‌های شهری در کنترل جمعیت و تولید، مخصوصاً به همراه نیروی مهاجر نقشی مهم ایفا می‌کردند، برای مثال بعد از پیروزی نرمن‌ها بر انگلستان در سده ۱۱ام تعداد زیادی قلعه سلطنتی در شهرها و اطرافشان ساخته شد.
تمدن شهرگرای رومی (لاتین) با ساخت سدها، پلها، جاده‌ها، آبراه‌ها، تئاترها، میدانها، حمام‌های همگانی، تاقهای پیروزی و سنگ‌فرش راه‌ها آثار ماندگاری در جهان از اسکاتلند تا خلیج فارس بر جای نهاد. با وجود شکوه شکوه بناها و تندیس‌ها که هر امپراتور از خود به جا می‌گذاشت رم را نمی‌توان شهری یکپارچه در نظر گرفت. موانع طبیعی (شهر هفت تپه) و بی‌توجهی هر امپراتور به آثار ساخته شده دیگران را می‌توان علت اصلی آن بشمار آورد.