مظفر محمدرضا

معنی کلمه مظفر محمدرضا در دانشنامه آزاد فارسی

مظفّر، محمّدرضا (۱۳۲۰ـ۱۳۸۱ق)
عالم دینی عراقی و از پیش گامان نوآوری در آموزش های دینی. در خانواده ای به دنیا آمد که عالمان فراوانی از آن برخاستند. پنج ماه پیش از تولد محمدرضا، پدرش شیخ محمدحسن، از مجتهدان نامدار، وفات یافت. از آغاز جوانی و در حین تحصیل علوم دینی به نواقص نظام آموزشی سنتی دینی مانند آموزش و تدریس بی نظم، نبود مواد درسی منظم و فقدان مدارج و مدارک علمی سازمان یافته پی برد. مظفر در مقابل امواج سهمگین تجدد که نهادها و نظام های سنتی، و به ویژه نهاد آموزش سنتی دینی، را تهدید می کرد احساس مسئولیت می کرد و معتقد بود باید این نهاد، نوسازی و به روز شود، ولی مقاومت های علمای حوزۀ نجف در مقابل او، بسیار جانکاه و توان فرسا بود و شاید اگر این مقاومت ها و موانع نبود وی با فراغ بال بیشتر، گام های استوارتری را برای نوسازی برمی داشت. با این حال کارنامه وی از این حیث درخشان است. تأسیس مرکز نشر و تألیف با هدف تصحیح و بازنویسی کتاب های درسی و در حقیقت اصلاح نظام آموزشی حوزه، وضع برنامه ای عملی برای نظم بخشیدن به آموزش حوزوی و تأسیس دانشکده های علوم دینی و سامان دادن به وضعیت تبلیغ و ارشاد دینی از طریق تأسیس دانشکده وعظ و ارشاد و تلاش برای خرافات زدایی از عمده ترین اقدامات مظفر است. وی با تألیف کتاب های المنطق، اصول فقه (در دو جلد)، و عقائدالامامیه، مواد درسی سه علم پایه ای حوزه ها را به زبان و شیوه ای نو بازنویسی کرد که دو کتاب نخست از کتاب های رسمی درسی در حوزه های علمیه شیعه است. کتاب های دیگری هم از وی به جا مانده است: احلام الیقظه در فلسفه، فلسفۀ ابن سینا، درس گفتارهای فلسفه اسلامی در دانشکدۀ فقه و خاطراتش (این چند کتاب اخیر هنوز چاپ نشده اند).

معنی کلمه مظفر محمدرضا در دانشنامه اسلامی

[ویکی نور] آیت الله شیخ محمد رضا مظفر، روز پنجم شعبان سال 1322 هجری قمری در نجف اشرف در خاندان علم و کمال به دنیا آمد.
پدرش فقیه و مجتهد بزرگ، شیخ محمد بن عبدالله از علماء و مراجع تقلید عصر خود بود.
مادرش نیز دختر علامۀ بزرگ، عبدالحسین طریحی (1235 - 1293 هجری قمری) بود. شیخ مظفر به دیدار پدر موفق نگردید و تقریبا 5 ماه بعد از فوت پدر به دنیا آمد.
ایشان در خاندانی بزرگ تحت سرپرستی دو برادر محقق و دانشمندش شیخ عبدالنبی و شیخ محمد حسن به تحصیل علوم اسلامی پرداخت و طولی نکشید که در محضر استادان بزرگ حوزۀ علمیّۀ نجف اشرف مراحل عالی اصول و فقه و فلسفه را به پایان رسانید.
او در مسیر کسب دانش، تنها به علوم دینی بسنده نکرد و به فراگیری دانش های نوین چون حساب، هندسه، جبر، هیئت و عروض روی آورد و در 21 سالگی با بهره گیری از سبکی نو و قالبی جدید کتابی در علم عروض به رشتۀ تحریر درآورد.

جملاتی از کاربرد کلمه مظفر محمدرضا

تأثیر گذاری او در تجمع علما در اعتراض به دستگیری خمینی و پیشنهاد به عدم ملاقات با محمدرضا شاه. او سخنانی نیز دربارهٔ مظفر بقایی و فعالیت‌های او می‌گوید.
۱۸-طایفه میر: میرها از پرچمعیت ترین طوایف ارکوازی می باشند. و اصالت دیرینه ای در ارکوازی دارند، در اصل میر ها از نسل میرشاهوردیخان آخرین اتابک زاگرس هستند. سر تشمال عالیجاه میر مظفر اول ارکوازی و پسر و نوه ایشان عالیجاهان تشمال میر مظفر دوم و میر اصغر و میر فرامرز روسای کل ایل ارکوازی از زمان افشاریه تا قاجار از این طایفه بوده اند. در میان این طایفه می توان به شاعرانی چون اکبر مظفری فرزند میراحمد در عصر قاجار و شهلا مظفری در عصر معاصر از تیره میرهای روستای چگا اشاره کرد و از بزرگان و تشمالان ایل ارکوازی می توان به تشمال حجی حاجی از نیای میرمنصوربگ ولد میرمظفر دوم اشاره کرد و هم اکنون تشمال ابراهیم مظفری بزرگ ایل ارکوازی است. طایفه میر شامل ۱۴ تخمه بوده از اولاد ۳ برادر ( داراوگ_ میرمظفر دوم- میرحسن بگ ) که تشکیل دهنده هر تیره، یکی از فرزندان این ۳ برادر فرزندان میرمحمدرضا میباشند. اولاد میرمظفر دوم تشکیل دهنده ۱۲ تخمه شامل: حیدربگ، ولدبگ، اسماعیل بگ، اعظم بگ ، رحیم بگ و مهدی بگ و جانی بگ و طمرخان و محمدرضا بگ و میثم بگ و جعفربگ و ۱ تیره میرحسن بگ که به سرداران کاکاوند معروفند و تیره داراوگ که شامل ۷ تخمه میباشد که تعداد پراکنده ای از اولاد شفیع خان و قمروگ در میان میرها هستند اشاره کرد.