مرمری شدن

آخرین کار ساختمانی بزرگ در طول سلطنت پادشاه جرج پنجم انجام شد. این اتفاق در سال ۱۹۱۳روی داد، زمانی که آستون وب جلوی شرقی بلور در سال ۱۸۵۰ را از نوع طراحی کرد تا شبیه لایم پارک گیاکومو لیونی در چشر باشد. این حیاط تغییر چهره یافته از سنگ پرتلند به منظور تبدیل شدن به پرده‌ای برای یادبود ویکتوریا که یک مجسمه بسیار بزرگ است و در خارج محوطه اصلی قرار دارد، ساخته شد. جرج پنجم که در ۱۹۱۰ به جای ادوارد هفتم به تخت نشست، شخصیت بسیار جدی تری نسبت به پدرش داشت. او به جای جشن‌های سخاوتمندانه، بیشتر بر سرگرمی‌های رسمی و وظایف سلطنتی تأکید داشت. او مجموعه‌ای از اجراهای فرمایش سلطنتی را با استفاده از موسیقی‌دانان جاز مانند گروه جاز دیکسی‌لند (۱۹۱۹)، ترتیب داد (سیدنی بشی و لویی آرمسترانگ در سال ۱۹۳۲، اولین اجرای جاز برای رئیس کشور را به نمایش گذاشتند. این واقعه سبب شد که بعدها و در سال ۲۰۰۹، کاخ باکینگهام، به عنوان یکی از سالن‌هایی که کمک فراوانی به موسیقی جاز بریتانیا کرده‌است، نامزد دریافت پلاک آبی جشنواره جاز برکون شود). ملکه ماری همسر جرج پنجم، در هنر سررشته داشت و به بازسازی و افزودن هنر و وسایل سلطنتی به شدت علاقه‌مند بود. همچنین ملکه ماری اسباب و اثاثیه تازه فراوانی مانند یک جفت گچ بری بخاری مرمری به سبک امپراتوری داشت که طراح آن بنجامین وولیامی (در سال ۱۸۱۰) بود. ملکه آن را در اتاق کمانی طبقه هم‌کف قرار داد که اتاقی بزرگ و کم ارتفاع بود و در مرکز محوطه باغ قرار داشت. همچنین ملکه ماری مسئول تزیین دکوراسیون اتاق آبی بود. طول این اتاق ۲۱ متر و قبلاً به نام اتاق جنوبی مشهور بود. سقف آن را نش، طراحی و با طاقچه‌های طلایی آن را طاقدار کرده بود.

در شرق کاخ کومارس و در شمال کاخ شیران، منطقه‌ای است که به‌سبک رنسانس افزوده‌های مسیحی است که عمدتاً مربوط به قرن شانزدهم است. حیاط لینداراجا (Patio de Lindaraja) در اصل یک باغ باز بوده‌است اما با اضافه شدن ساختارهای جدید در اطراف آن در طول قرن شانزدهم به یک باغ سرپوشیده تبدیل شد. فواره در مرکز آن دارای یک پایه باروک ساخته شده در سال ۱۶۲۶ است که حوض مرمری نصری نصب شده در همان زمان را پشتیبانی می‌کند، اگرچه یک ماکت اکنون جایگزین حوض اصلی شده‌است که در موزه الحمرا نگهداری می‌شود. در ضلع غربی و شمالی حیاط، در امتداد طبقات فوقانی، شش اتاق برای کارل پنجم بین سال‌های ۱۵۲۸ و ۱۵۳۷ ساخته شده‌است که به اتاق‌های امپراتور معروف است. جالب‌ترین جزئیات اتاق‌ها یک شومینه مرمری است که با نشان امپراتور و سقفی از پانل‌های نقاشی شده با تصاویر میوه‌ها تزئین شده‌است. این نقاشی‌ها در حدود سال ۱۵۳۷ توسط خولیو آکویلز و آلخاندرو ماینر ساخته شدند.

نسخه جدید جام هانری دلاونای، توسط آسپری لاندن ساخته شد. جام جدید تقریباً یک المثنی از نسخه اصلی است، اما کاملاً مثل آن نیست. پیکرهٔ کوچکی که یک توپ را جادو می‌کرد و پشت جام اصلی بود حذف شده‌است. پایهٔ نقره‌ای جام نیز برای ایستاتر شدن آن بزرگ‌تر شده‌است. نام کشورهای برنده که پشت پایهٔ مرمری بود، اکنون پشت جام حکاکی شده‌است. کل جام که از نقره تمام‌عیار ساخته شده، ۸ کیلوگرم وزن و ۶۰ سانتی‌متر ارتفاع دارد.