مرده گوش

حدیث مرده دلان را به گوش راه مده که رخنه لب این قوم، رخنه اجل است

ابن تیمیه در اوایل سپتامبر ۱۳۲۸ (در سال ۷۲۸ ه‍.ق) بیمار شد و در سن ۶۵ سالگی در ۲۶ سپتامبر همان سال در حالی که در زندان ارگ دمشق بود درگذشت. (که از نظر علماء شیعه منحرف بود) هنگامی که خبر به گوش مردم رسید، حمایت شدیدی از طرف مردم از وی به نمایش درآمد.وی در دمشق، در مقبه صوفیه (قبرستان صوفیان) به خاک سپرده شد که برادرش شرف الدین پیش از او در آن قبرستان دفن شده بود.گزارش شده‌است که دویست هزار مرد و پانزده تا شانزده هزار زن در نماز مرده او شرکت کردند.

خدا چشمست و گوش و دست و پایش هوایش مرده در پای خدایش

مرده ای دل مگذر از لوح مزار رفتگان کاین زبانها جمله گویایند و، گوش ما کراست

برگذر از گوش و بر جان‌ها بزن ز آنک جان این جهان مرده‌ای