مدرسه کوچک اخوند خراسانى

معنی کلمه مدرسه کوچک اخوند خراسانى در دانشنامه اسلامی

[ویکی اهل البیت] مدرسه کوچک آخوند خراسانى. این مدرسه علمیه در محله براق نجف واقع شده و 210 متر مساحت و 12 حجره دارد. سال تأسیس آن 1328 ه.ق می باشد.
سعید بابایی حائری، گزیده سیمای نجف اشرف ، نشرمشعر، ص49.

جملاتی از کاربرد کلمه مدرسه کوچک اخوند خراسانى

روستا داری یک مدرسه کوچک ۲ کلاسه می‌باشد که دانش آموزان می‌توانند تا کلاس ششم ابتدایی را در آن بگذرانند. به نسبت جمعیت روستا، از این مدرسه کوچک تاکنون دانش آموزان زیادی به دانشگاه‌های سراسر کشور ورود کرده‌اند و معلمان، کارشناسان، مهندسان و پرستاران مجرب زیادی را به بدنه فعال و کارآمد جامعه تحویل داده‌است.
«من متوجه شدم که بسته های غذایی ارسالی از سوی صلیب سرخ هرگز به کودکان زندانی داده نشده است. وظیفه من به عنوان یک پزشک این بود که این زندانیان کوچک را بررسی کنم، بنابراین اغلب به این مکان ها سر می زدم: ساختمان سوکولانا، جایی که کودکان روی بتن خالی دراز کشیده بودند یا اگر خوش شانس بودند، روی کمی کاه. بیمارستان به اصطلاح، در یک مدرسه کوچک در سیساک قدیمی، تخت خواب نداشت، بنابراین کودکان روی زمین با کمی کاه پریشان و آلوده که با خون و مدفوع آغشته شده بود و پوشیده از ازدحام مگس ها دراز کشیده بودند.»
در سال ۱۸۳۰، او یک مؤسسه یا مدرسه کوچک برای کودکان خردسال در سن سربون تأسیس کرد و در آنجا مشغول تدریس شد. در سال ۱۸۳۶، او مجله راهنمای مربی را که تا سال ۱۸۴۵ چاپ می‌شد، راه‌اندازی کرد.
با دریافت یک بورس تحصیلی، پالمه در کالج کنیون، یک مدرسه کوچک هنرهای لیبرال در مرکز ایالت اوهایو از سال ۱۹۴۷ تا ۱۹۴۸، تحصیل کرد و با مدرک بی ای فارغ‌التحصیل شدوی با الهام از بحث‌های بنیادین در جامعه دانشجویی، مقاله‌ای انتقادی در مورد کتاب راه بندگی فردریش هایک نوشت. پالمه پایان‌نامه ارشد خود را در اتحادیه کارگران متحد اتومبیل، به رهبری والتر روتر در آن زمان نوشت. پس از فارغ‌التحصیلی او به سراسر کشور سفر کرد و سرانجام در دیترویت به پایان رسید، جایی که قهرمانش روتر با مصاحبه ای که چند ساعت به طول انجامید موافقت کرد.

۶۶۵۸ نفر در یزد و روستاهای اطراف آن، فقط ۴۵۰ نفر در کرمان و پیرامون، ۵۰ نفر در پایتخت یعنی تهران و شمار اندکی هم در شیراز. این در حالیست که در همان دهه شمار پارسیان بمبئی ۱۱۰، ۵۴۴ نفر (یعنی بیست درصد جمعیت شهر) برآورد شده بود، و نیز ۲۰۰۰۰ نفر در سورات و شاید، ۱۵۰۰۰ نفر در بقیه گجرات و دیگر بخش‌های پراکنده در هند. او در این دوره نسبت به وضعیت نابهنجار زندگی زرتشتیان و به‌عنوان نماینده پارسیان هند به ناصرالدین‌شاه قاجار شکایت برد. پارسیان هند برای به فرجام رسیدن درخواست‌هایشان برای بهبود زندگی زرتشتیان، حکومت هند بریتانیا را تحت فشار گذاردند تا نسبت به شاه اعمال نفوذ کند. مانکجی همچنین به همراه بزرگان پارسی دست به‌کار بازسازی آتشکده ها و دخمه های ویران شده و هر آنچه توانستند برای تهیدستان انجام دادند و به پایه‌گذاری مدارس آموزش به شیوه غربی برای زرتشتیان پرداختند و دیری نگذشت که به کمک صندوق‌های خیریه پارسی، در یزد و کرمان و بسیاری از روستاهای زرتشتی، مدارس ابتدائی بنا نهاده شد و به سال ۱۸۶۵ میلادی یک مدرسه کوچک شبانه‌روزی هم در تهران گشایش یافت.

در سال ۱۸۷۲، با بودجه فدرال تأمین شده توسط قانون موریل در سال ۱۸۶۲، مجمع عمومی ویرجینیا امکانات مؤسسه پرستون و اولین، یک مدرسه کوچک متدیسم برای پسران در شهرستان مونتگومری، ویرجینیا، روستایی در جنوب غربی ویرجینیا، را خریداری کرد. در همان سال، ۲۵۰ جریب (۱۰۰ هکتار) مزرعه از جمله خانه و چندین ساختمان مزرعه در این ملک با پرداخت ۲۱٬۲۵۰ دلار از رابرت تیلور پرستون، پسر فرماندار ویرجینیا، جیمز پاتون پرستون، خریداری شد. ایالات مشترک‌المنافع یک مؤسسه جدید را در سایت گنجانیدند، یک دانشگاه نظامی با اعطای زمین به نام «کالج کشاورزی و مکانیک ویرجینیا».
جیمز ساموئل به عنوان پسر جیمز و مورین کلمن، دوران کودکی را در بدفورد، ایندیانا گذراند ولی پس از آن به لوئیزویل، کنتاکی مهاجرت کرد. پس از فارغ‌التحصیلی در سال ۱۹۴۴، او در یک مدرسه کوچک در ویرجینیا ثبت‌نام کرد ولی در طول جنگ جهانی دوم در نیروی دریایی ایالات متحده خدمت کرد. کلمن مدرک لیسانس خود را در مهندسی شیمی از دانشگاه پردو در سال ۱۹۴۹ دریافت نمود و در سال ۱۹۵۲ در ایستمن کداک شروع به کار کرد. کلمن به جامعه‌شناسی علاقمند شد و تحصیلات تکمیلی خود را در دانشگاه کلمبیا ادامه داد و در سال ۱۹۵۵ فارغ‌التحصیل شد.
هنگامی که کوپه در سال 1864 به فیلادلفیا بازگشت، خانواده‌اش تمام تلاش خود را کردند او را به عنوان استاد جانورشناسی کالج هاورفورد، یک مدرسه کوچک کوئیکر که با خانواده آنها ارتباط مالی داشت، استخدام کنند.
در سال ۱۹۴۹ منشوری برای کالج زنان در سن دیگو و دانشگاه سن دیگو که شامل کالج مردان و دانشکده حقوق نیز بود، اعطا شد. کالج زنان در سال ۱۹۵۲ درهای خود را به روی اولین کلاس دانشجویان باز کرد. در سال ۱۹۵۴، کالج مردان و دانشکده حقوق افتتاح شد. این دو مدرسه در همان هال بوگ که محل دبیرستان دانشگاه نیز بود احداث شدند. در سال ۱۹۵۷، حوزه علمیه قلب سالم و مدرسه کوچک سنت فرانسیس به مرکز تازه تکمیل شده خود، که اکنون به نام ماهر هال معروف است، منتقل شدند که نزدیک به دو دهه در پارک آلکالا وجود داشتند. بدنه دانشجویی، جامعه محلی، حامیان، فارغ التحصیلان و بسیاری از سازمان‌ها در توسعه دانشگاه نقش اساسی دارند.