محمدتقی دانش پژوه

معنی کلمه محمدتقی دانش پژوه در دانشنامه اسلامی

[ویکی اهل البیت] دانش پژوه کتابدار، کتابشناس، فهرست نگار، نسخه شناس، محقق، مصحح و صاحب نام در نشر متون ناشناخته زبان فارسی، استاد دانشگاه و عضو پیوسته فرهنگستان زبان فارسی در سال 1290 ش. در خانواده ای روحانی و هنرمند در آمل به دنیا آمد. جدش میرزا گل علی خطی خوش داشت و با نوشتن قرآن کریم زندگی پارسایانه ای را در دهکده "درکا" می گذراند. پدرش حاج میرزا احمد درکایی دیلارستاقی لاریجانی از مجتهدان و فقیهان بنام آمل و لاریجان بود.
دانش پژوه تحصیلات مقدماتی را نزد والدین و ملای مکتبی به نام میرزاعلی بارفروش و نیز در مدرسه های حاج علی کوچک، هاشمی، جامع و امام حسن عسکری در ناندل (روستایی در بخش لاریجان) و آمل فراگرفت. از دیگر استادان او مولی عبدالله یزدی، میرزا جلال اعتضادی خوشنویس آملی، شیخ ابوالحسن آملی، میرزا ابوالحسن آملی و میرزا عزیزالله طبرسی بودند.
مقارن تحصیل در دوره دوم متوسطه به صورت متفرقه مدتی را نیز در مدرسه صدر تهران که در سمت راست پله های در ورودی مسجد شاه بود به کسب علوم عقلی و نقلی گذراند.
پس از اتمام تحصیلات متوسطه و درگذشت پدرش، در هجده سالگی به مدرسه فیضیه قم رفت و از محضر استادانی چون میرزا ابوالفضل گلپایگانی، آخوند ملاعلی همدانی، آیت الله مرعشی، میرزا محمدعلی تهرانی، میرزا قوام لاریجانی، سید مصطفی کردمحله ای، شاه آبادی، آیت الله میرزا هاشم آملی و دیگران بهره گرفت.
پس از دو سال اقامت در قم به آمل بازگشت و نزد دو تن از مجتهدان آنجا به نام ابوالقاسم فرسیوی و آقا محمد غروی رینه ای مکاسب و رسائل شیخ مرتضی انصاری دزفولی را فراگرفت. در سفرهایی که از قم به تهران می کرد از درس استادان دیگری چون میرزا طاهر تنکابنی، میرزا یدالله کجوری، میرزا مهدی آشتیانی و عصار در دانشسرای عالی و سید حسن رستاقی در زمینه های مختلف علوم عقلی و نقلی استفاده می کرد.
دانش پژوه در سال 1316 به تهران آمد و وارد دانشکده معقول و منقول دانشگاه تهران شد و در سال 1320 موفق به دریافت لیسانس گردید .
اشتغال او به کتابداری در خرداد 1319 در دانشکده حقوق آغاز شد و از فروردین 1321 به دبیری دبیرستان های تهران و سپس به تدریس در دانشگاه نایل گشت. در بهمن 1331 به معاونت کتابخانه دانشکده حقوق منصوب گردید و نزدیک به 25 سال در این مقام فعالیت داشت. در آذر 1333 به ریاست کتابخانه کتب خطی دانشگاه تهران و در مهر 1334 به ریاست کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران که قبل از او برعهده منوچهر ستوده بود، منصوب شد؛ در خرداد 1343 به مشاورت فنی کتابخانه مرکزی و در تیر 1346 به عضویت کمیته این کتابخانه نایل گردید و در ضمن این تحولات، همچنان سمت معاونت کتابخانه دانشکده حقوق را نیز برعهده داشت.
وی در بهمن 1334 از طرف شورای دانشگاه تهران مأمور تدریس دروس "درایه الحدیث" و "فرهنگ ایرانیان" در دانشکده الهیات و معارف اسلامی شد.

جملاتی از کاربرد کلمه محمدتقی دانش پژوه

بحرالفواید، به‌کوشش محمدتقی دانش‌پژوه، تهران، بنگاه ترجمه و نشر کتاب، ۱۳۴۵ش، مقدمه و جاهای مختلف.
ورود محمدتقی دانش‌پژوه به دانشگاه سرآغاز ورود او به عرصه تحقیق و پژوهش بود. او در همین راستا و به منظور کسب اطلاعات کتاب‌شناسی و نسخه‌شناسی به دستور دانشگاه تهران و دعوت یک دانشگاه در آمریکا به شهرهای بغداد، نجف، کربلا و کاظمین در کشور عراق و شهرهای مدینه و مکه در عربستان سعودی در سال ۱۳۴۵ و به شهرهای مسکو، لنینگراد سابق، تفلیس، دوشنبه، تاشکند، بخارا، سمرقند و باکو در شوروی سابق و شهرهای پاریس و مونیخ، لین، اوترخت و استانبول در اروپا و شهرهای کمبریج، بوستون، پرنیسول، ان آربر میشینگان، شیکاگو و نیویورک در آمریکا سفر کرد. شش‌ماه از این مدت به دعوت دانشگاه هاروارد بود. یادداشتهایی که در این سفرها برداشت آنچه مربوط به کشورهای عربی و اروپایی بود در نشریه کتابخانه مرکزی چاپ شده‌است و یادداشت‌هایش دربارهٔ نزدیک به شش هزار کتاب در مجلد هشتم نشریه کتابخانه مرکزی چاپ شده‌است.
۹۱. حدیث عشق(۳)، دفتر ۲(دانش‌پژوه، نامه‌ها و گفتگوها)، به‌مناسبت بزرگداشت استاد محمدتقی دانش‌پژوه، به کوشش نادر مطلبیکاشانی و سید محمدحسین مرعشی، ۱۳۸۲
(۲) ایرج افشار و محمدتقی دانش‌پژوه، فهرست نسخه‌های خطی کتابخانه ملی ملک، ج ۷، تهران ۱۳۶۹ ش.
محمد دانش‌پژوه (۱۳۰۷ در آمل - تیر ۱۳۹۷ در تهران) پزشک ایرانی و متخصص قلب بود. دانش‌پژوه برای نگارش کتاب تب روماتیسمی و بیماری‌های دریچه‌ای قلب برگزیدهٔ هشتمین دورهٔ کتاب سال ایران شد. او فرزند محمدتقی دانش‌پژوه است. وی بعد از گذراندن دوره ابتدايی دیپلم خود را از دبیرستان ایرانشهر تهران گرفت و وارد دانشگاه تهران شد و از دانشكده پزشكی در رشته طب دكترا گرفت و سپس جهت ادامه تحصيل عازم كشور فرانسه شد. ایشان دوره خدمت سربازی را در سنندج کردستان به طبابت پرداخت و مدتی هم در شهر آمل به درمان همشهریانش مشغول شد و سپس جهت ادامه تحصیل عازم کشور فرانسه شد و از دانشگاه پاريس در رشته بیماری‌های قلب و عروق تخصص گرفت.
در ایران، نخستین بار محمدعلی فروغی عکسی از نسخهٔ نزهةالمجالس را توسط حسین دانش به ایران آورد و در تنظیم رباعیات خیام از آن استفاده کرد (مقدمهٔ فروغی، فروردین ۱۳۲۰). بعد از او، سعید نفیسی در تعلیقات لباب‌الالباب (۱۳۳۵) از آن بهره برده و بعدها در تاریخ نظم و نثر در ایران (۱۳۴۴) آن را معرفی و فهرستی از شاعران گمنام آن را به ترتیب الفبایی آورده‌است. محمدتقی دانش‌پژوه نیز مقاله‌ای در معرفی این کتاب نوشت و فهرست شاعران آن را به ترتیب شهرهای زادگاه آنها مرتب کرد.
به گفتهٔ ایرج افشار و نیز محمدتقی دانش پژوه، چهارده رساله، به کوشش سید محمد باقر سبزواری، جامع العلوم، اثر فخر رازی خوانده شده، که از روی نسخه ۱۰۵۳ کتابخانه ملی ملک چاپ شده‌است. کتاب چهار رساله در سال ۱۳۴۰ توسط انتشارات دانشگاه تهران منتشر شده‌است. در حالی‌که این رساله، بخشی از کتاب یواقیت العلوم، فن بیست و ششم آن، در علم فلاحت است. این اشتباه از آنجا صورت گرفته‌است که بخش کشاورزی یواقیت العلوم، دارای مشابهت بسیاری با بخش علم الفلاحه از کتاب جامع العلوم (ستینی)(تالیف در ۵۷۴ق) فخر رازی است.
۸۴. حدیث عشق (۲) (دانش‌پژوه در قلمرو جستارهای نسخه‌های خطی، دفتر اول)، به‌مناسبت بزرگداشت استاد فقید محمدتقی دانش‌پژوه، به کوشش نادر مطلبیکاشانی، سیّد محمدحسین مرعشی، ۱۳۸۱