مجلس اعلای اسلامی شیعیان لبنان

معنی کلمه مجلس اعلای اسلامی شیعیان لبنان در دانشنامه اسلامی

[ویکی شیعه] مجلس اعلای اسلامی شیعیان لبنان، اولین موسسه رسمی شیعه در جهان که به همت و تلاش امام موسی صدر در سال ۱۹۶۹م/۱۳۸۹ق تأسیس شد. سید موسی صدر از ابتدای تشکیل تا زمان ربوده شدنش(۲۵ آگوست ۱۹۷۸)، ریاست آن را بر عهده داشت. وظیفه اصلی این مجلس، دفاع از حقوق شیعیان و رسیدگی به امور دینی و شخصی آنان بوده است. با افزایش قدرت جنبش امل و نیز ظهور حزب الله در لبنان، از جایگاه و قدرت این مجلس کاسته شد.
هنگامی که امام موسی صدر برای سرپرستی شیعیان لبنان به این کشور مهاجرت کرد، خلأ یک نهاد رسمی و قانونی برای دفاع از حقوق شیعیان و نیز ایجاد وحدت میان آنان به وضوح نمایان بود. در آن زمان، در لبنان هر یک از طوایف طبق قانون، مجلسی مخصوص به خود داشتند که از سوی دولت به رسمیت شناخته شده و رئیس مجلس به منزله رئیس آن طایفه محسوب می شد. نمایندگان و رئیس این مجالس از سوی پیران هر یک از مذاهب انتخاب می شوند و دولت برای این نهادها، حقوق و مزایایی قائل است. مجلس اهل سنت، به نام "المجلس الاسلامی الاعلی" و مجلس دروزیان، به نام "بیت طائفه دروز" نامیده می شود. مارونی های لبنان نیز تشکیلات خاص خود را دارند که به نام "کسیک" معروف است. دیگر طوایف مسیحی نیز هر کدام تشکیلات مذهبی و کلیساهای خاص خود را دارند. بدین وی تلاش زیادی برای تشکیل چنین نهادی به کار بست و رایزنی های زیادی با شخصیت های سیاسی و مذهبی لبنان انجام داد.
در روز انتخاب سید موسی صدر به ریاست مجلس اعلای شیعیان وی در حضور شخصیت های علمی، مذهبی و سیاسی لبنان، برنامه و خطوط کلی حرکت این مجلس را بدین شرح اعلام کرد

جملاتی از کاربرد کلمه مجلس اعلای اسلامی شیعیان لبنان

ائتلاف دولت قانون به رهبری نوری مالکی نخست‌وزیر، ائتلاف شهروند به رهبری سید عمار حکیم رئیس مجلس اعلای اسلامی، جریان‌های صدری شامل ائتلاف آزادگان (به عربی: كتلة الأحرار) و گردهم‌آیی مشارکت ملی (به عربی: تجمع شراكة الوطنية) و جریان نخبگان (به عربی: تيار النخب) سه جریان اصلی و با نفوذ شیعه به‌شمار می‌روند.
همچنین قلع و قمع مخالفان حکومت در دوره صدام باعث شد تا بسیاری از آن‌ها که کرد و به خصوص از اعراب شیعه بودند به ایران پناه بیاورند. بسیاری از آن‌ها پس از سال‌ها سکونت در ایران اکنون به عراق بازگشته‌اند و پست‌های کلیدی این کشور را به دست گرفته‌اند. جلال طالبانی رئیس جمهور عراق و عمار حکیم رئیس مجلس اعلای اسلامی عراق از شاخص‌ترین چهره‌های سیاسی عراق‌اند که به زبان فارسی می‌توانند تکلم کنند.
سید عمار حکیم (زاده ۲۸ ژوئیه ۱۹۷۱ در نجف) سیاست‌مدار و روحانی شیعه عراقی رهبر فعلی جریان حکمت ملی عراق و رئیس اسبق مجلس اعلای اسلامی عراق است.
در سال ۲۴ ژوئیه ۲۰۱۷ با اعلام جدایی از مجلس اعلای اسلامی عراق، جریان حکمت ملی عراق را تأسیس کرد و در نشست هیئت مؤسس این جریان در ۱ دسامبر ۲۰۱۷ به ریاست آن انتخاب شد.
در دسامبر ۲۰۰۶ خبر رسید که بین مجلس اعلای اسلامی عراق و ائتلاف ملی عراق و چند حزب سیاسی دیگر عراق بر سر رأی عدم اعتماد به این دولت، توافق نظر حاصل شده‌است. خود نوری مالکی نیز چنین رویدادی را تأیید کرد. ولی از آنجا که رأی عدم اعتماد، دست کم نیاز به رأی دو سوم نمایندگان مجلس عراق داشت، این تصمیم عملی نشد.
اوج‌گیری بحران خاورمیانه، صف‌آرایی احزاب افراطی مسیحی در برابر مقاومت فلسطینی و به لبنان کشیده شدن برخی اختلافات جهان عرب، صدر را بر آن داشت تا برای حفظ ثبات کشور و ممانعت از سرکوبی فلسطینیان، توده‌های مردم را موقتاً از عرصه رویارویی با دولت کنار کشاند و پیگیری مطالبات شیعیان را تا آمدن رئیس‌جمهور بعد به تأخیر اندازد. او در سال ۱۳۵۴ مجدداً با اکثریت آراء به ریاست مجلس اعلای اسلامی شیعیان برگزیده شد. با آغاز جنگ داخلی لبنان در فروردین سال ۱۳۵۴، تمامی تلاش‌های موسی صدر صرف پایان دادن به این بحران شد. وی در خرداد آن سال در مسجد عاملیه بیروت اعتصاب کرد و به پشتوانه مشروعیت مردمی و مقبولیت وسیع و شخصیت کاریزماتیک خود آرامش را به لبنان بازگردانید. با شروع مجدد جنگ صدر در اردیبهشت ۱۳۵۵ از حافظ اسد خواست با اعزام نیروهای سوری به لبنان، موازنه قوا و آرامش را به این کشور بازگرداند. وی اقدام به حل اختلافات مصر با سوریه و متعاقب آن برپایی کنفرانس ریاض در مهر ۱۳۵۵ کرد و باعث آرامشی شد که تا زمانی که صدر در لبنان بود ادامه پیدا کرد.
احتمال ائتلاف این گروه با جریان صدر و مجلس اعلای اسلامی نیز هست.
از اقدامات دیگر خامنه‌ای در زمینه سیاست خارجی می‌توان به برقراری ارتباط منسجم با گروه‌های سیاسی شیعی در افغانستان، عراق و لبنان و ایجاد تفاهم بین آن‌ها و تشکیل مجلس اعلای اسلامی عراق اشاره کرد. به طوری که اختلاف بین آنها را به اتحاد تبدیل کرد. و تشکیل حزب وحدت اسلامی از احزاب هشت‌گانه افغانستان نیز از مصداق‌های این رویکرد است. در این دوره، به دامنه حمایت ایران از مبارزان اسلامی در لبنان، فلسطین، عراق و افغانستان افزوده شد.
در شهریور سال ۱۳۵۱ و کمتر از ۲۴ ساعت پس از اشغال ۴۸ ساعته دو روستای «قانای جلی» و «جویا» به دست سربازان اسرائیلی، نشست فوق‌العاده مجلس اعلای اسلامی شیعیان با حضور تمامی اعضاء در روستای جویا برگزار گردید، و از همان روز نخستین بذرهای «مقاومت لبنان» توسط صدر پاشیده شد.