متان زا
جملاتی از کاربرد کلمه متان زا
در ژوئن ۲۰۱۰، دانشمندانی که داده‌های مأموریت کاسینی-هویگنس را تجزیه و تحلیل می‌کردند، ناهنجاری‌هایی را در جو نزدیک به سطح گزارش کردند که ممکن است با حضور موجودات مصرف‌کنندهٔ متان مطابقت داشته باشد، هرچند که این امر ممکن است به‌دلیل فرآیندهای شیمیایی یا هواشناسی غیرزنده نیز باشد. مأموریت کاسینی-هویگنس برای مشاهدهٔ مستقیم میکروارگانیسم‌ها یا ارائه مجموعهٔ کاملی از ترکیبات آلی پیچیده مجهز نبود.
به دلیل میزان بالایِ داده‌های مورد نیاز و اینکه دی‌اکسید کربن در اثر مسایل طبیعی نیز تولید می‌شود، نمی‌توان میزان کل انتشار کربن را به صورت دقیق محاسبه کرد؛ یکی از تعاریف مبنایی به این قرار است: «اندازه‌گیریِ میزان انتشار کل دی‌اکسید کربن و متان در یک جمعیت، سیستم یا فعالیتی معین، با در نظر گرفتن تمامیِ منابع مرتبط و ذخیره‌ها در محدودهٔ مکانی و دمایی جمعیت، سیستم یا فعالیت مورد نظر. محاسبه شده به عنوان معادل دی‌اکسید کربن با استفاده از پتانسیل گرمایش جهانی ۱۰۰-ساله.» که توسط سه پژوهشگر رایت، کمپ و ویلیامز در ۲۰۱۱ منتشر شد.
این ماده به علت سرعت تجزیه بسیار کند نسبت به سایر مواد آلی ظرفیت زیادی برای کاهش گازهای گلخانه‌ای از قبیل دی‌اکسید کربن و متان که از ضایعات آزاد می‌شود، دارد و می‌تواند کربن را برای دوره‌های طولانی ذخیره کند. سوختن بیوچار با وجود میزان کم یا عدم وجود اکسیژن انجام می‌شود.
تخریب یک چارچوب چوبی ۲۰۰۰ فوت مربعی می‌تواند ۶۰۰۰ فوت از الوار قابل استفاده مجدد را ایجاد نماید. هر ساله، آمریکا، حدود ۳۳ میلیون تن ساختمان چوبی را دفع نموده و بقایای حاصل از تخریب را در مناطقی از زمین قرار می‌دهد. از آنجا که میکروارگانیزم‌های بی‌هوازی این چوب را تخریب می‌نمایند می‌توانند حدود ۵ میلیون تن معادل کربن را به شکل گاز متان تولید کنند.
کربورسازی مایع شامل قرار دادن قطعات در حمام ماده حاوی کربن مذاب، اغلب یک سیانور فلز است. کربورسازی گاز شامل قرار دادن قطعات در کوره نگهداری شده با فضای داخلی غنی از متان است.
در شرایط کم اکسیژن، پلاستیک‌های زیست تخریب پذیر آهسته‌تر تجزیه می‌شوند و مشابه فرایند تجزیه در سایر مواد آلی، متان تولید می‌کنند. این فرایند تجزیه در یک تودهٔ اختصاصی کمپوست تسریع می‌شود. پلاستیک‌های بر پایهٔ نشاسته در طول دو تا چهار ماه در یک محفظهٔ کمپوست خانگی تجزیه می‌شوند، در حالی که پلی لاکتیک اسید در این شرایط تا حد زیادی تجزیه نمی‌شود و به دماهای بالاتری نیاز دارد.
یک روز کامل در زحل برابر ۱۰ ساعت و ۳۹ دقیقه در زمین و یک سال آن ۲۹٫۵ برابر سال زمین است. از آنجایی که مدار استوایی زحل تقریباً همانند زمین در ۲۷ درجه است، تغییرات زاویهٔ سیاره نسبت به خورشید شبیه به زمین است و در این سیاره نیز همان چهار فصل مشاهده می‌شود. جرم این سیارهٔ همانند مشتری از گاز است که بیشتر آن را هیدروژن تشکیل می‌دهد. میزان اندکی هلیوم و متان در رده‌های بعدی گازهای تشکیل‌دهندهٔ سیاره قرار دارند.
در کربن دهی گازی از گازهای کربن دار که حین واکنش‌های خاص درون کوره کربن تولید می‌کنند مانند گازهای متان پروپان و بوتان را وارد کوره می‌کنند با توجه به نیاز ما برای عمق نفوذ کربن به درجه حرارت و زمان خاصی نیاز داریم. مزیت این روش نسبت به روش قبل این است که سطح فولاد حاصل تمیز و صاف است و واکنش کربن دهی سریعتر صورت می‌گیرد زیرا نفوذ اتم‌های گازی کربن بسیار آسان تر از نفوذ کربن ناشی از مواد جامد کربن دار است.
منابع عظیمی هستند که از آب شور تشکیل یافته‌اند و از نظر شرایط کلی به درجه اشباع رسیده‌اند و در لایه‌های میان صخره‌های اعماق زمین به صورت محبوس وجود دارند. این منابع عمدتاً حاوی گاز متان محلول هستند و در عمق ۳ تا ۶ کیلومتری از سطح زمین یافت می‌شوند و درجه حرارت آن‌ها بین ۹۰ تا ۲۰۰ درجه سانتی گراد تخمین زده می‌شوند.
همچنین یک تن نیز با تنفس آرگون بدون اکسیژن اقدام به خودکشی کرد و فردی نیز با متان.