معنی کلمه مباهله اهل بیت در دانشنامه اسلامی
« مباهله » به معنای نفرین و لعنت دو نفر یا دو گروه متنازع در پیشگاه خداوند، برای اثبات حقانیت خود و نابودی طرف مقابل است.
مباهله با نصارای نجران
اهل بیت پیامبر صلی الله علیه و آله وسلّم در جریان مباهله با نصارای نجران شرکت فرمودند: «فمن حآجک فیه من بعد ما جآءک من العلم فقل تعالوا ندع ابنآءنا وابنآءکم ونسآءنا ونسآءکم وانفسنا وانفسکم ثم نبتهل فنجعل لعنت الله علی الکـذبین» هر گاه بعد از علم و دانشی که (درباره مسیح ) به تو رسیده، (باز) کسانی با تو به محاجه و ستیز برخیزند، به آنها بگو: بیایید ما فرزندان خود را دعوت کنیم، شما هم فرزندان خود را، ما زنان خویش را دعوت نماییم، شما هم زنان خود را، ما از نفوس خود دعوت کنیم، شما هم از نفوس خود، آنگاه مباهله کنیم، و لعنت خدا را بر دروغگویان قرار دهیم. (آیه یاد شده درباره مباهله پیامبر به همراه فاطمه ، علی ، حسن و حسین علیهم السلام با نصارای نجران است. )
معنا و ریشه ابتهال
مصدر ابتهال که باب افتعال است از ثلاثی (با -ها - لام) گرفته شده و مصدر بهل به فتحه اول و هم به ضمه آن به معنای لعنت است، این اصل معنای کلمه است، ولی بعدها در مطلق دعا و درخواست زیاد شد، البته دعائی که با اصرار و سماجت صورت بگیرد. و جمله «فنجعل لعنت الله علی الکاذبین» به منزله بیانی است برای ابتهال، و اگر فرموده : «فنجعل»، (لعنت خدا را بر دروغگویان قرار بدهیم) و نفرموده : «فنسئل»، (و از خدا لعنت را برای دروغگویان درخواست کنیم)، برای این بود که اشاره کند به اینکه این نفرین درگیر است، چون باعث می شود حق از باطل ممتاز گردد و خلاصه روشن شدن حق از باطل فعل بستگی دارد به درگیر شدن این نفرین و چون درگیریش به این جهت حتمی است، اینطور تعبیر کرد که (لعنت را بر دروغگو قرار دهیم) و نفرمود: (درخواست کنیم) چون استجابت شدن و نشدن درخواست معلق است.
معنای کاذبین
...