مافرض ا

در روايتى است كه حضرت على ابن الحسين ( ع ) در كربلاكه بودند به پدرشان گفتندكه ( قريب به اين معنا كه به آنها گفته بودند كه شما كشته مى شويد) عرض كرد به سيد الشهدا كه مگر ما بحق نيستيم ؟ فرمود چرا. گفت ديگر مبالات از مردن نداريم . كسى كه بحق است و كسى كه قاء ل است به اينكه اين عالم تمام يك مدبر دارد و او خداست وعالم طبيعت پايين ترين عوالم است ( در قرآن از او به دنيا تعبير شده ، دنيا يعنى پاء ين) وقتى بنا باشد كه شهيد منزلش در ملاء اعلى باشد، اين چه خوفى دارد؟ خوف را بايدامثال كارترها داشته باشند كه اعتقاد به اين مساءل ندارند، اينهائى كه همه مقصدشان اين است كه در اينجا چند روزى به يك قدرتمندى برسند يا به يك جنايتكارى برسند آنها بايد بترسند اما جوان هاى ما كه اعتقاد به ماوراء طبيعت دارند و شهادت را براى خودشان يك فوزى مى دانند اينها ترس ندارند. مافرض مى كنيم كه همچو قدرتى براى آن قدرتمندان باشد كه بريزند بكشند و همه چيز را از بين ببرند، معذلك ما چون بحق هستيم نبايد بترسيم .(381)