قلعه عباسی

معنی کلمه قلعه عباسی در لغت نامه دهخدا

قلعه عباسی. [ ق َ ع َ ع َب ْ با ] ( اِخ ) ده کوچکی است از دهستان همایجان بخش اردکان شهرستان شیراز، واقع در 13 هزارگزی جنوب خاور اردکان و یک هزارگزی شوسه اردکان به شیراز. سکنه آن 18 تن است. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 7 ).

معنی کلمه قلعه عباسی در فرهنگ فارسی

ده کوچکی است از دهستان همایجان بخش اردکان شهرستان شیراز واقع در ۱۳ هزار گزی جنوب خاور اردکان و یک هزار گزی شوسه اردکان بشیراز .

جملاتی از کاربرد کلمه قلعه عباسی

در حال حاضر، اهالی محل خرابه‌های این محوطه را دیلمان‌ده، اغوزبن، خرازرو و زهیرکلفی می‌نامند. همچنین در سمت غرب قلعه، قبرستانی قدیمی معروف به اسبه‌کله‌چال وجود دارد که در بالای تپهٔ مجاور آن، بقایای چند کورهٔ آجرپزی نمایان است. در قلهٔ کوه‌هودکان نیز پیه‌سوزهای سفالین کهن به دست آمده است. سالِ بنای قلعه‌الموت در کتاب نزهةالقلوب حمدالله مستوفی، سال ۲۴۶ هجری قمری ذکر شده که هم‌زمان با خلافت متوکل خلیفهٔ عباسی می‌باشد.