قطار مغناطیسی
معنی کلمه قطار مغناطیسی در دانشنامه عمومی
در فناوری قطار مغناطیسی، دیگر واحدی تحت عنوان لوکوموتیو وجود ندارد و تنها یک بخش متحرک وجود دارد و آن خود قطار است. قطار در امتداد یک مسیر راهنمای آهنربایی حرکت می کند که ثبات و سرعت قطار را کنترل می کند. به حرکت درآوردن و شناورسازی به هیچ قطعه متحرکی نیاز ندارد. این کار با قطارهای خودکششی که دارای چندین قطعه متحرک در هر بوژی هستند، کاملاً در تضاد است. به همین دلیل قطارهای مغناطیسی ساکت تر و آرام تر از قطارهای معمولی بوده و قابلیت حرکت با سرعت های بسیار بالایی را دارند.
قطارهای مغناطیسی چندین رکورد سرعت ثبت کرده اند و شتاب های افزایشی و کاهشی آن ها بسیار بیشتر از قطارهای معمولی است؛ تنها محدودیت عملی، ایمنی مسافران و راحتی آن ها است. معمولاً توان مورد نیاز برای شناورسازی قطار مغناطیسی پرسرعت، درصد بسیاری از توان مصرفی کل آن نمی باشد. غلبه بر نیروی پسار هوا، که در سرعت های بالا افزایش می یابد، بیشترین انرژی موردنیاز را به خود اختصاص می دهد. ساخت سامانه قطارهای مغناطیسی بسیار گران قیمت تر از سامانه های معمولی می باشد، هر چند سادگی ساختار آن ها، هزینه ساخت و نگهداری قطارهای مغناطیسی را کاهش می دهد. [ نیازمند منبع]
قطار مغناطیسی شانگهای، که به عنوان Shanghai Transrapid نیز شناخته می شود، حداکثر ۴۳۰ کیلومتر در ساعت، سرعت دارد. این خط سریع ترین قطار عملیاتی مغناطیسی پرسرعت جهان است که برای اتصال فرودگاه بین المللی پودانگ شانگهای و حومه پودانگ طراحی شده است. این قطار مسافت ۳۰٫۵ کیلومتری را تنها در کمی بیش از ۸ دقیقه طی می کند. نخستین رونمایی از آن باعث جلب توجه گسترده مردم و رسانه ها شد و محبوبیت این شیوه از ترابری را افزایش داد. باوجود بیش از یک قرن تحقیق و توسعه، اکنون قطار مغناطیسی پرسرعت تنها در چین موجود است و سامانه های ترابری قطار مغناطیسی اکنون تنها در سه کشور ( ژاپن، کره جنوبی و چین ) فعال هستند. توجیه هزینه ها و خطرات مربوط به مگلو در برابر مزایای آن نسبتاً دشوار است، به ویژه در مکان هایی که دیگر روش های ترابری پرسرعت مرسوم مانند قطارهای تندرو موجود باشد.
معنی کلمه قطار مغناطیسی در ویکی واژه
جملاتی از کاربرد کلمه قطار مغناطیسی
هایپرلوپ (اَبَرچنبر)، گونه جدیدی از ترابری تندرو است که توسط رابرت گودارد در سال ۱۹۰۴ بر پایه قطار مغناطیسی مطرح شد و توسط ایلان ماسک بنیانگذار شرکت‌هایی همچون تسلا موتورز، پی‌پال، و اسپیس‌اکس و نیز گروه ویرجین هایپرلوپ ریچارد برانسون به مراحل اجرایی نزدیک شده‌است.
قطارهای ترانس‌رپید آلمانی که نوعی قطار شناور مغناطیسی یا مَگ لِو است به صورت تک‌ریل‌های زین اسبی توسعه داده شدند، چرا که این نوع از قطارها بسیار پایدار بوده و اجازه کاهش سرعت سریع را فراهم می‌کنند. در سرعت‌های بالا، قطارهای مغناطیسی (نوع ترانس‌رپید) بر روی ریل شناور شده و با آن در تماس نیستند. قطار مغناطیسی سریع‌ترین قطار در بین تمام سامانه‌های خط‌نَوَرد است؛ قطار آزمایشی SCMaglev حدنصاب سرعت ۶۰۳ کیلومتر بر ساعت را ثبت کرده است. قطار مغناطیسی شانگهای که تجاری‌سازی شده است، سرعت ۵۰۱ کیلومتر بر ساعت را ثبت کرده‌است. هر چند طول مسیر این قطار به قدری طولانی است که شاید نتوان به آن نام تک‌ریل داد. همچنین تک‌ریل‌های مغناطیسی با سرعت کمتری برای ترابری شهری در نظر گرفته شده‌اند، مانند Linimo ژاپن (۲۰۰۳).