قسم به فرشتگان

((ايهاالناس ! ميان هيچكس و خدا خويشاوندى يا چيزى به او خيرى برساند يا شرى از اودفع كند وجود ندارد جز عمل . همانا كسى ادعا نكند و آرزو نكند وخيال نكند كه غير از عمل چيزى به حالش نفع مى رساند. قسم به كسى كه مرا مبعوثكرد، نجات نمى بخشد مگر عمل توام با رحمت پروردگار. من نيز اگر عصيان كرده بودمسقوط كرده بودم . خدايا شاهد باش ‍ كه رسالت خود را ابلاغ كردم .))(108)

ظاهر آيه شريفه دلالت داردكه اگر از گناهان كبيره اجتناب شود، خداوندمتعال سيّئات را ((تكفير)) مى كند؛ البته در اينكه آيا گناهان به دو قسم كبيره و صغيرهتقسيم مى شود يا اينكه تمام گناهان كبيره است و منظور از آنها چيست ؟ بحث ديگرى استكه احتياج به بررسى دارد؛ امّا در اين قسمت وجودهر دو قسم به عنواناصل موضوع ، پذيرفته مى شود،همان گونه كه بسيارى از مفسّران از اين آيه شريفهو بعضى آيات ديگر، تقسيم گناهان به كبيره و صغيره را استنباط كرده اند، وليكن دراينكه گناهان كبيره وجود دارد اختلاف نظرى مشاهده نمى شود.

در آن شب ، هر امرى با حكميت معيّن مى گردد، چيست ؟ حضرت فرمود: آن شب ، نيمه شعباناست . قسم به خدايى كه جان على در يد قدرت اوست ! هيچ بنده اى نيست مگر اين كه تمامآنچه بر سر او از خير و شر تا آخر سال خواهد آمد، در شب نيمه شعبان مشخّص مى گرددو هيچ بنده اى آن شب را زنده نگه نمى دارد و در آن دعاى خضر نمى خواند، مگر اينكه دعاىاو مورد اجابت قرار مى گيرد. مدّتى كه گذشت ، شبى بهمنزل حضرت رفته ، در زدم ايشان فرمود: چه باعث شده كه به اينجا آمده اى ، گفتم : اىاميرالمؤ منين ! دعاى خضر. پس ‍ فرمود: اى كميل بنشين . هرگاه اين دعا را حفظ كردى ، آن رادر هر شب جمعه بخوان يا در هر ماه يك مرتبه يا در هرسال يك مرتبه يا در طول عمر يك مرتبه . در اين صورت محفوظ مانده ، يارى مى شوى وروزى داده مى شوى و هيچ گاه از مغفرت محروم نمى گردى . اىكميل ! طولانى بودن هم صحبتى تو با ما باعث شده است كه آنچه را سؤال كردى ،به تو بدهيم . بعد حضرت فرمود: بنويس (اللّهم انّى اساءلك برحمتكالتى ) تا آخر دعا.(462)

حضرت امام صادق عليه السلام فرمود: هيچ مؤ منى يك ساعت نزد عالمى نمى نشيند، مگرآنكه پروردگارش او را ندا مى كند كه پيش حبيبم نشستى ، قسم به عزت وجلالم تو رابا او در بهشت همنشين مى كنم .

قسم به آنان كه (وحى حق و شرع الهى را) نيكو نشر مى دهند (3).

قسم به عزّت و جلال خود! بدرستى كه اوست حجّت واحيه براى اولياى من و انتقام كشندهاز دشمنان من .)

تو مردم را در دهه اول ذى حجه به انجام عمره تمتع امر مى كنى ، در صورتى كه عمرهدر اين ايام روا نيست ! آن مرد گفت : چرا در اين مورد از مادرت نمى پرسى ؟! عروه پاسخداد: ابوبكر و عمر، عمره به جا نياورده اند! و آن مرد گفت : اين است كه خود را به هلاكتانداخته ايد. خداى عزوجل حتما شما را عذاب مى كند. من ازرسول خدا (ص ) با شما سخن مى گويم و شما از رفتار ابوبكر و عمر پاسخ مى دهيد!عروة گفت : قسم به خدا كه ابوبكر و عمر از تو به سنت پيغمبر خدا (ص ) آشناتربوده اند. كه آن مرد سكوت اختيار كرد (724).

اى ابى ! قسم به كسى كه مرا به پيامبرى مبعوث فرمود، بى گمان حسين در آسمانوالاتر از زمين است ؛ در سمت راست عرش الهى نوشته اند كه او چراغ هدايت ، كشتى نجات، پيشواى نيكى ، بركت ، عزت ، علم ، فخر و ذخيره الهى است . بدون شك خداوندمتعال در او نطفه اى پاك و مبارك قرار داده و دعاهايى به او آموخته كه خواننده آن دعا راخداوند متعال با حسين محشور كرده و حسين او را در قيامت شفاعت نموده و از مشكلاتش ‍ برهاندو دين اش را اداء و امورش را آسان راه صحيح را بر او آشكار و بر دشمنان پيروز نمايد وعيبش را پوشانده نگهدارد.

اميرالمؤمنين عليه السلام در جنگ صفين در ميان لشكر خود متوجه غوغائى شد، مردم به جنبوجوش آمده بودند، حضرت از علت آن سؤ ال نمود، گفتند: معاويه كشته شده است . حضرتفرمود: نه ، قسم به آنكه جانم به دست (قدرت ) اوست او نمى ميرد تا اينكه امير اين امتشود و همه با او بيعت كنند.

و تو آن شير هاشمى را مى بينى كه دلير و بى باك است من على هستم كه به خثعمنشان خواهم داد كه به هر حركت شمشيرم خون مى ريزد و هر زننده اى را مى كشم آنگاههر يك بر اسب سوار شدند و شروع به جنگ با شمشير كردند. حضرت على (عليهالسلام ) تنها يك ضربه به او زد و او را كشت . آنگاه على (عليه السلام ) فرمود: آياكسى با من مبارزه مى كند؟ برادر آن غلام مقتول آمد در حالى كه مى گفت : قسم به بتهاىبزرگ لات و عزى كه من به هنگام جنگ بسيار با حوصله هستم هر كس با من بجنگد انواعدردها را به او مى چشانم .