قرینه قطعی

معنی کلمه قرینه قطعی در دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] به قرینه نصّ در تعیین مراد جدّی متکلّم «قرینه قطعی» گفته می شود.
قرینه قطعی، که مقابل قرینه ظنی می آید، قرینه ای است که به طور قطعی کلام را از معنای اصلی به معنای دیگری که مراد جدی متکلم است بر می گرداند یا اراده یکی از معانی لفظ مشترک را از سوی متکلم به طور قطعی معین می کند؛به بیان دیگر، قرینه ای است که به طور قطع، مراد متکلم را بیان می کند؛
← مثال
۱. ↑ مصباح الاصول، خویی، ابوالقاسم، ج۳، ص۳۵۲-۳۵۱.
فرهنگ نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، برگرفته از مقاله «قرینه قطع،ص ۶۳۲.».
...

جملاتی از کاربرد کلمه قرینه قطعی

آرش بهداد در شرق می‌نویسد «نمی توان به نتیجه‌ای قطعی در مورد اصالت این نامه رسید». او نقل می‌کند ر.ج. واتسون، منشی سفارت بریتانیا در تهران، در کتاب خود «تاریخ ایران» به این نامه اشاره‌ای نکرده‌است و معتقد است به لحاظ منطقی نیز می‌توان ایرادهایی به متن نامه وارد کرد. اما «از سوی دیگر قرینه یا دلیلی قطعی بر جعلی بودن این نامه نیز وجود ندارد».