قبر حر بن یزید

چون شاه اسماعيل صفوى بغداد را تصرف نمود وبه كربلا مشرف شد، به زيارت قبرحضرت سيدالشهداء عليه السّلام از بعض مردم شنيد كه به جناب حرّ، طعن مى زند پسخودش نزد قبر حر رفت و امر كرد قبر را نبش كردند، چون به جسد حر رسيدند، ديدندبدن تازه و مانند همان روزى است كه شهيد شده و ديدند كه بر سرش پارچه اى بستهشده و به شاه خبر دادند كه چون روز عاشورا در اثر ضربتى كه بر سر مبارك حررسيده بود، خون جارى مى شد، امام عليه السّلام اين پارچه را بر سر او بستند و بههمان حالت دفن شده ، پس شاه امر كرد كه آن پارچه را باز كنند تا به قصد تبرك آنرا براى خود بردارد، چون آن پارچه را باز كردند خون از همان موضع زخم جارى شد باپارچه ديگرى سر مبارك را بستند فايده نكرد و همينطور خون جارى مى شد، به ناچاربه همان پارچه امام عليه السّلام آن زخم را بستند و خون قطع شد، پس شاه دانست حسنحال و مقام حر را پس قبه و بارگاه بر آن قبر بنا كرد و خادمى بر آن گماشت .

چون قبر حر را شكافتند، ديدند، به همان كيفيتى كه كشته شده بود خوابيده است ،دستمالى را بر سر او ديدند كه با آن ، سر حر بسته شده بود.

شنيده بود كه بعضى به حر بن يزيد رياحى طعن مى زنند و مى گويند اواول كسى است كه سر راه بر امام حسين عليه السلام گرفت و (آن حضرت و يارانش را بهكشتن داد). شاه به طرف قبر حر آمد و دستور داد قبر او را نبش كنند و جنازه اش را ظاهرسازند.