قبح تصریح

معنی کلمه قبح تصریح در دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] قبح تصریح به زشتی ذکر صریح بعضی از امور اطلاق می شود و از اسباب استعمال کنایه می باشد.
برای پرهیز از ذکر نام بعضی از زشتی ها، با کنایه به آن اشاره می شود و آن را «قبح تصریح» می نامند و از «اسباب کنایه» است؛ همان گونه که قرآن از «جماع» به واژه های ذیل تعبیر آورده است:۱. مباشرت : (فالآن باشروهن) ؛۲. لمس : (او لامستم النساء) ؛۳. اتیان: (نسآؤکم حرث لکم فاتوا حرثکم انی شئتم) ؛۴. وعده سری: (ولکن لا تواعدوهن سرا) ؛۵. دخول: (من نسآئکم اللاتی دخلتم بهن) ؛۶. رفث : (احل لکم لیلة الصیام الرفث الی نسآئکم).

جملاتی از کاربرد کلمه قبح تصریح

گرچه که نمی‌توان نظریه حسن و قبح را به صورت مستقبم در ضمن آیات قرآنی مشاهده کرد و دلالتی برای آن یافت ولی از سیاق ضمنی آیات و زمینه‌های طرح آنان می‌توان این نکته را دریافت که این نظریه به صورت ضمنی می‌توان از آیات قرآن استخراج شود. در برخی آموزه‌های قرآنی به این نکته اشاره شده‌است که خداوند مرتکب ظلم نمی‌شود. علاوه بر این برخی آیات قرآن تصریح دارند که خداوند در روز قیامت هیچ ستمی روا نخواهد داشت.