معنی کلمه قاعده لا ضرر عراقی در دانشنامه اسلامی
از این کتاب نامی در الذریعة دیده نمی شود و فقط در مستدرکات اعیان الشیعة به عنوان یکی از کتابهای آقا ضیاء الدین عراقی ذکر شده است.
[ویکی فقه] قاعده لا ضرر عراقی (کتاب). کتاب قاعدة لا ضرر و لا ضرار تقریرات درس محقق کبیر آیت الله العظمی شیخ ضیاء الدین عراقی (متوفای ۱۳۶۱ قمری) است که به وسیلۀ شاگردشان سید مرتضی بن سید محمد جواد موسوی خلخالی تالیف شده است.
از این کتاب نامی در الذریعة دیده نمی شود و فقط در مستدرکات اعیان الشیعة به عنوان یکی از کتابهای آقا ضیاء الدین عراقی ذکر شده است.
تاریخ تالیف
تاریخ نگارش کتاب حاضر دقیقا مشخص نیست، اما با توجه به حواشی مطرح شده در ضمن بعضی نظریات علامۀ نائینی و اینکه آن نظریات را از کتاب منیة الطالب و قوائد الاصول مرحوم نائینی نقل می کند، کتاب قاعدۀ لا ضرر باید بعد از سال ۱۳۵۰ یا ۱۳۵۸ قمری انتشار یافته باشد، زیرا تاریخ چاپ منیة الطالب سال ۱۳۵۷ قمری و قوائد الاصول سال ۱۳۴۹ قمری است.
عناوین کتاب
کتاب این چنین آغاز می شود: «الکلام فی قاعدة لا ضرر و لا ضرار و فیه جهات من البحث...».جهت های مذکور در کتاب، ۵ جهت هستند بدین ترتیب:جهت اول در معنی ضرر و ضرار؛جهت دوم در مدرک قاعدۀ لا ضرر؛جهت سوم، نحوۀ تطبیق قاعده با روایات معصومین علیهم السلام، که شامل وجه تطبیق قاعده با قضیۀ سمره، تطبیق با حدیث شفعه، تطبیق با خبر منع فضل الماء و تطبیق با خبر جدار است؛جهت چهارم دفع توهم تایید اطلاق قاعده به دلیل تطبیقات فقها بر موارد مختلف، که شامل تطبیق در عبادات ضرری، تطبیق در مسالۀ صحت عبادت حال جهل به ضرر، تطبیق در معاملات ضرری، تطبیق در مسالۀ طلاق ، تطبیق در مسالۀ حفر چاه، تطبیق در مسالۀ غرس، تطبیق در امتثالی که لازمه اش ضرر مالی است و تطبیق در مسالۀ دابه می باشد.
ویژگی ها
...