فیروزه طشت

معنی کلمه فیروزه طشت در لغت نامه دهخدا

فیروزه طشت. [ زَ / زِ طَ ] ( اِ مرکب ) کنایه از آسمان. ( برهان ). پیروزه طشت. ( فرهنگ فارسی معین ) :
در این فیروزه طشت از خون چشمم
همه آفاق شد بیجاده معدن.خاقانی.|| ( اِخ ) بنات النعش را نیز گفته اند، و آن هفت ستاره باشد در آسمان بشکل چوگان ، و از جمله چهل وهشت صورت فلک است و آن را دب اکبر خوانند. || تخت کیخسرو. ( برهان ).

جملاتی از کاربرد کلمه فیروزه طشت

آفتابی لطیف و هر روزه آسمانی چو طشت فیروزه