فیروزه سقف

این بنا در انتهای محور اصلی رباط نو قرار گرفته و تاریخ احداث آن به قبل از قرن نهم هجری شمسی پیش از دوران صفوی می‌رسد. بنا دارای دو ورودی شمالی و جنوبی است که توسط یک دالان به هم مرتبط می‌شوند. سقف بنا فیروزه‌ای است و در داخل بنا کاشی کاری‌های زیبایی به چشم می‌خورد. این بنا هم‌اکنون به عنوان محل برگزاری نمازهای جماعت مورد استفاده قرار می‌گیرد.

در بخشی از سر درهای این مجموعه قلعه، همچنین معماری سنتوری که به صورت مثلثی شکل با نقوشی به سبک شیر و شکر است، به چشم می‌خورد و حمام قلعه تاریخی چالِشتُر نیز مزین به کاشی آبی فیروزه‌ای و سفید سربی بوده است. سقف اندرونی این قلعه، به صورت قابهایی از چوب گردو است و درها و پنجره‌های اتاق‌های این مجموعه نیز از جنس چوب گردو به صورت گره چینی شده می‌باشد و این مجموعه قلعه دارای پنج ایوان است و پنج اتاق نیز در اندرونی آن وجود دارد و در مجموع دارای ۴۰ ستون است.

این زیارتگاه که در شرق ابیانه در محله هرده قرار دارد، بقعه شاهزاده یحیی و شاهزاده عیسی، فرزندان امام موسی بن جعفر است و برخلاف ساختمان‌های روستا دارای حیاط مرکزی است و آب‌نمای بزرگی که از شاخه اصلی نهر روستا سیراب می‌شود در وسط آن قرار دارد. این زیارتگاه گنبد هشت ضلعی با کاشی کاری فیروزه‌ای دارد. رواق حرم منقش به کتیبه‌هایی است که اخیراً مرمت شده است. ایوان جنوبی آن به تپه جنوبی ابیانه مشرف است. در ضریح زیارتگاه نوشته‌ای وجود ندارد؛ ولی در سقف بنا تاریخ‌های مرمت بنا و اشعار و آیاتی نوشته شده است. عنوان می‌شود که در پشت تخته‌های سقف قیمت انواع غلات، چون جو و گندم در زمان گذشته را نوشته‌اند. منبری چوبی و قدیمی نیز در ایوان جنوبی زیارتگاه قرار دارد. این زیارتگاه در سال ۱۳۸۶ توسط اهالی ابیانه بازسازی شده است.

سقف حرم اوست به صد مشعله نور این گنبد فیروزه به بالای مدینه