معنی کلمه فقیهی علی نقی در دانشنامه اسلامی
وی از پائیز 48، دروس علوم دینی و طلبگی را آغاز کرد: جامع المقدمات، سیوطی، حاشیه ملاعبدالله، مغنی، مختصرالمعانی، اصول الفقه و لمعتین را همراه با دروس تفسیر، اخلاق، عقاید و دستور زبان فارسی، در مدرسه آیت الله گلپایگانی خواند و در پائیز 52 تا خرداد 55 رسائل را نزد استاد سید ابوالفضل موسوی تبریزی و استاد بنی فضل و مکاسب و کفاتیین را نزد دو استاد معظم حوزه حاج آقای ستوده و آقای سید علی محقق داماد و بدایة الحکمه و شرح منظومه را نزد حاج شیخ قدرت الله نجفی شهرضائی و حاج انصاری شیرازی تلمذ کرد.
در سال های فوق، با چند نفر مانند آقایان علیرضا اعرافی، سید حسن موسوی یزدی، محمدکاظم بهرامی، از هم بحث های خود، کار تحقیقی در تفسیر داشت که برایش بسیار مفید، جالب و موفقیت آمیز بوده است.
او از پائیز 55 به دروس خارج فقه، اصول و حکمت متعالیه مشغول شد و از دریای علوم فقه و اصول آیات عظام آقایان: فاضل لنکرانی، وحید خراسانی، شیخ کاظم و شیخ جواد تبریزی بهره برد و اسفار الاربعة صدرالمتألهین، را تا سال 64 نزد آیت الله جوادی آملی فراگرفت و سپس عرفان را با خواندن «تمهید القواعد» ابن تُرکه در محضر پر فیض معظم له آغاز کرد و با شرح قیصری بر «فصوص الحکم» ابن عربی، سال 68، آن را به اتمام رساند.
در سال 56 به دستور استاد آیت الله جوادی آملی و معرفی معظم له به مؤسسه در راه حق رفته و مکاسب، کفاتیین و منظومه را نزد استاد آیت الله مصباح یزدی امتحان داد و افتخار همراهی با دانش پژوهان آن مؤسسه را پیدا کرد.
در آن مؤسسه دروس روان شناسی، جامعه شناسی، اقتصاد، روش تحقیق، فلسفه، زبان و ادبیات عربی، فارسی و انگلیسی، معارف قرآن، فلسفه علم را تا سال 62 به پایان رسانده و سپس به تحقیق در معارف قرآن، انسان شناسی قرآن و فلسفه اسلامی پرداخت، تحقیق در فلسفه با مسئولیت و هدایت آیت الله مصباح یزدی تا سال 69 ادامه داشت.