معنی کلمه فضاله بن ایوب در دانشنامه اسلامی
فضالة بن ایوب ازدی اهوازی از قبیله ازد، یکی از قبیله های اصالتا یمنی است. از تاریخ قطعی و دقیق ولادتش اطلاعی در دست نیست اما با توجه به برخی قرائن می توان آن را در اواسط سده دوم تخمین زد.
[ویکی شیعه] فَضّالَة بن ایوب اَزدی اهوازی از اصحاب امام کاظم(ع) و امام رضا(ع) و از راویان موثق شیعه. گروهی از رجالیان شیعه وی را از اصحاب اجماع دانسته و از سرسلسله فقیهان به شمار آورده اند. دو کتاب به نام کتاب الصلاة و کتاب النوادر از آثار اوست.
فضالة بن ایوب ازدی اهوازی از قبیله ازد، یکی از قبیله های اصالتا یمنی است. از تاریخ قطعی و دقیق ولادتش اطلاعی در دست نیست اما با توجه به برخی قرائن می توان ولادت او را در اواسط سده دوم تخمین زد.
چون نژادش از قبیله ازد است، به «ازدی» و چون زادگاهش شهر کوفه بود، به «کوفی» و به سبب آن که در آخر عمر در اهواز زندگی می کرد، به «اهوازی» مشهور است.