[ویکی فقه] منظور از فجور در فقه تبه کاری و زنا است. فجور در لغت و کلمات فقها به معنای کردار و رفتار زشت و دریدن پرده دیانت به ارتکاب معاصی و محرمات موجب فسق آمده است و بیشتر بر اعمال منافی عفت، همچون زنا و لواط اطلاق می شود. فجور به معنای دروغ نیز آمده است. «یمین فاجره» به معنای قسم دروغ است
جملاتی از کاربرد کلمه فجور در فقه
آنچه که در احادیث و دست‌نوشته‌های اسلامی موجود است، قبل از خلقت آدم ابوالبشر، ساکنان زمین را موجوداتی به نام نسناس و جنیان تشکیل می‌دادند. با توجه به روایات، آن‌ها هفت هزار سال در زمین زندگی می‌کردند و پس از آنکه فسق و فجور در آن‌ها زیاد شد، خدا پرده حجاب را از دنیا برداشت و به ملائکه گفت: «که ای فرشتگان و ای ساکنان آسمان، نظر کنید بر زمین و اهل آن را از جن و نسناس ببینید.» و زمانی که ملائکه به رفتارها و روش زندگی آن‌ها نگاه کردند بسیار متأسف و غضبناک شدند.
امام ، مى ديد خروج و قيام بر ضد يزيد بن معاويه به يك فريضه دينى واجب است و اينهنگام بود كه يزيد به فسق و فجور در نزد خاص و عام معروف و مشهور گشتهبود.(289)