فاضل همدان

علی‌اکبر همدانی، متخلص به پروین از شاعران پرآوازه همدان، همنشین شاعران هم‌دوره خود در زمان قاجاریه بوده‌است. در برخی از منابع نام او علی‌اکبر و در برخی دیگر محمد قید شده ولیکن نام علی‌اکبر به درستی نزدیک‌تر است. تولد او را در سال ۱۲۳۸ هجری قمری آورده‌اند. نویسنده کتاب «بزرگان و سخن‌سرایان همدان» در مجلد دوم که در سال ۱۳۴۲ خورشیدی منتشر شد از پروین همدانی این‌گونه نقل می‌کند: «پروین شاعری ادیب و فاضل و نیک‌اعتقاد و سخن‌سنج و متدین بود، اما روزگار به تنگدستی می‌گذرانید. دیوان اشعارش بنا به قول حاج شیخ آقا بزرگ طهرانی در نزد حاج شیخ عبدالمجید همدانی موجود و مضبوط است.»

فاضل خان زمانی هم به وزارت همدان منصوب گشت، و چون در آنجا وامدار شد و به وی سخت گذشت به تهران بازگشت و دوباره جزو منشیان مخصوص درآمد. در زمان سلطنت محمد شاه هم چندی به همین سمت باقی بود تا عزلت گزید و «از حضرت سلطان راتبه یافت» و سر انجام در سال ۱۲۵۳ یا ۱۲۵۴ ه‍.ق بر اثر بیماری شدید چند ماهه در تهران درگذشت.