فاز پیش گام

در آبله نوع بدخیم (که آبله مسطح نیز نامیده می‌شود) ضایعات تقریباً هم سطح با پوست در زمانی که وزیکول‌های برجسته در نوع معمولی تشکیل می‌شدند باقی می‌ماند. ناشناخته است که چرا برخی افراد این نوع را ایجاد کردند. از نظر تاریخی، ۵ تا ۱۰ درصد موارد را تشکیل می‌داد و بیشتر (۷۲ درصد) کودکان بودند. آبله بدخیم با یک فاز پیش‌درومال شدید که ۳ تا ۴ روز طول کشید، تب بالا طولانی‌مدت و علائم شدید ویرمی همراه بود. علائم پرودرومال حتی پس از شروع بثورات نیز ادامه داشت. بثورات روی غشاهای مخاطی (enanthem) گسترده بود. ضایعات پوستی به آهستگی بالغ می‌شدند، معمولاً به هم پیوسته یا نیمه همجوار بودند و در روز هفتم یا هشتم، صاف بودند و به نظر می‌رسیدند که در پوست دفن شده باشند. برخلاف آبله معمولی، وزیکول‌ها حاوی مایع کمی بودند، در لمس نرم و مخملی بودند و ممکن است حاوی خونریزی باشند. آبله بدخیم تقریباً همیشه کشنده بود و مرگ معمولاً بین روز هشتم و دوازدهم بیماری رخ می‌داد. اغلب، یک یا دو روز قبل از مرگ، ضایعات خاکستری مایل به خاکستری می‌شدند که همراه با اتساع شکم، علامت پیش آگهی بدی بود. تصور می‌شود که این شکل به دلیل نقص ایمنی سلولی در برابر آبله ایجاد می‌شود. اگر فرد بهبود می‌یافت، ضایعات به تدریج محو می‌شدند و زخم یا دلمه ایجاد نمی‌کردند.