غیرت اصفهانی

میرزا جعفر غیرت متوفی بسال ۱۲۱۵ ه. ق . از شاعران و سادات مولوی اصفهان بود .

حبیب اصفهانی از نخستین کسانی بود که به معلمی این مدرسه برگزیده شد و سبب آن «تعصب و غیرت [میرزا حبیب] در وطن‌دوستی و ایرانی بودن» او، برخورداری از تجربهٔ تدریس فارسی و عربی در مدرسهٔ سلطانی نیز تسلط وی بر زبان‌های فارسی، عربی و ترکی ایرانی می‌تواند باشد. ۳ سال پس از آغاز به کار میرزا حبیب در مدرسهٔ ایرانیان (۱۳۰۳ ق/ ۱۸۸۵ م) آقاخان کرمانی هم که به تازگی وارد استانبول شده بود، احتمالاً به پایمردی میرزا حبیب، به این مدرسه پیوست. میرزا حبیب در این مدرسه «غالب اوقات خود را صرف تعلیم لسان فارسی و ترتیب قواعد برای زبان مزبور» می‌کرد. به نظر می‌رسد او تا پایان عمر خود (۱۳۱۰ق) یعنی ۱۰ سالِ نخست حیات مدرسهٔ ایرانیان، با این نهاد همکاری مستمر داشته است؛ با وجود این، روزنامهٔ اختر اشاره‌ای مستقیم به مسئولیت او در این مدرسه نکرده است. این روزنامه هرگاه می‌خواست از شغل میرزاحبیب در استانبول یاد کند، او را عضو انجمن تفتیش وزارت معارف معرفی می‌کرد.

معنی کلمه غیرت اصفهانی در لغت نامه دهخدا

غیرت اصفهانی. [ غ َ رَ ت ِ اِف َ ] ( اِخ ) میرزا جعفر غیرت متوفی به سال 1215 هَ.ق. از شاعران و سادات مولوی اصفهان بود. از اوست :
افسوس که تا بوی گلی بود به گلشن
صیاد نیاویخت ز گلبن قفس ما.
و نیز گوید:
غمگین ز گردش فلک پرده در نیم
جور بتان پرده نشین میکشد مرا.
همچنین گوید:
شنیده ام که غمم را کسی بجانان گفت
چگونه گفت غمی را که بازنتوان گفت
دلم ز کوتهی روز وصل آگه بود
که قصه شب هجران بروز هجران گفت.
( از مجمع الفصحاء چ 1295 ج 2 ص 368 ). رجوع به همین کتاب صفحه مذکور، ریحانة الادب ج 3 ص 167،آتشکده آذر چ شهیدی ص 414، الذریعه ذیل «دیوان غیرت اصفهانی » و قاموس الاعلام ترکی شود.

معنی کلمه غیرت اصفهانی در فرهنگ فارسی

میرزا جعفر غیرت متوفی بسال ۱۲۱۵ ه. ق . از شاعران و سادات مولوی اصفهان بود .