غیاث السلطنه و
جملاتی از کاربرد کلمه غیاث السلطنه و
بنا بر دانشنامه اسلام، کیکاووس در سال ۴۴۱ هجری (برابر با ۱۰۴۹–۵۰ میلادی) بر تخت امارت زیاری بنشست و این امارت، هرچند محدود و تابع سلاطین سلجوقی، تا پایان عمر کیکاووس وجود داشت و به گیلانشاه ارث رسید و پس از آن توسط اسماعیلیان الموت منقرض گردید. رابینو هم حکومت حداقلی برای گیلانشاه قائل شده‌است. ظهیرالدین مرعشی در تاریخ طبرستان و رویان و مازندران مدت حکومت گیلانشاه را ۷ سال ذکر کرده و برخی از منابع جدیدتر، همچون اعتماد السلطنه و هُوار حکومت او را ۸ سال، بین ۴۶۲ تا ۴۷۰ هجری، ثبت کرده‌اند. ملک‌زاده بیانی سال ۴۷۰ هجری را تاریخ درگذشت گیلانشاه دانسته؛ حال آن که میترا مهرآبادی این مطالب را خلاف واقع دانسته و بنا بر قدیمی‌ترین نسخهٔ خطی قابوس‌نامه، می‌گوید گیلانشاه اقلاً تا ۴۸۳ هجری زنده بوده‌است زیرا کاتب این نسخه به دوام روزگار کیکاووس دعا می‌کند.
از وی به عنوان یکی از فرماندهندگان به سپاه یاد شده‌است. حضرت علیا دو خواهر و یک برادر به نام‌های ملک تاج خانم ملقب به نجم السلطنه، ماه سما خانم ملقب به عصمت السلطنه و عبدالحسین میرزا داشت که همگی اسم فامیل فرمانفرما را داشتند.
گفته شده میرزاده عشقی در غزل چکامه جنگ خود در رابطه با جنگ جهانی اول، درباره نظام السلطنه و حیدر چنین سروده:
ناپلئون پادشاهی ایتالیا را ایجاد می‌کند که خود پادشاه آن و پسرخوانده اش بوهارنه (پسر ژوزفین همسرش) نایب السلطنه و حاکم اصلی است.
علیمردان خان به علت سن کم شاه جدید، نایب السلطنه او شد و به مختار الدوله ملقب گشت (که تقریباً دو سال نائب السلطنه ایران بود و حکمرانی کرد)، کریم خان زند سردار کل سپاه و زکریا خان کزازی به وزارت کشور منصوب شد. اما مدتی پس از آن اختلافاتی بین علیمردان خان نایب السلطنه و ابوالفتح خان ایجاد شد که علیمردان خان، ابوالفتح خان را مقتول نمود، سپس علیمردان خان مختار الدوله، کریم خان زند را برای سرکوب شورش‌های همدان، قزوین و تصرف غرب کشور با سپاهی روانه کرد.
انجمن اکابر پارسیان حدود ۲۸ سال مبلغ جزیه را پرداخت می‌نمود و هدایا و پیشکش‌های فراوانی را برای شاه و درباریان می‌فرستاد.[نیازمند منبع] از این مدت حدود بیست سال آن را تا زمان صدور فرمان الغاء، خودِ مانکجی اقدام به پرداخت مبلغ جزیه که رقمی بالغ بر ۹۴۵ تومان در سال بود، می‌نمود تا اینکه سرانجام ناصرالدین شاه پس از ملاقات‌های مکرر مانکجی و نیز وزیرمختار انگلیس با وی در تیرماه ۱۲۶۱ خورشیدی حکم الغای جزیه را صادر کرد و با پشتیبانی ظل السلطان و نایب السلطنه و مجلس شورای دربار که همگی با تلاش‌های مانکجی با این نظر موافق شده بودند، در ماه رمضان ۱۲۹۹ هجری قمری فرمان مذکور را مزین به مهر شاه نمود و بدین ترتیب این بار سنگین مادی و معنوی برای همیشه از دوشِ جامعهٔ زرتشتی برداشته شد.[نیازمند منبع]
رخداد مهمی که به سقوط کابینه صمصام‌السلطنه انجامید، اولتیماتوم روسیه بود، که به دولت ایران ۴۸ ساعت مهلت داد تا مورگان شوستر؛ مستشار آمریکایی مالیه و دیگر خارجیانی را که با او کار می‌کردند، برکنار نماید، همچنین تعهد بدهد که تنها با رضایت قبلی سفارت‌های روسیه و بریتانیا، افراد خارجی را به خدمت بگیرد و مخارج لشگرکشی روسیه به ایران را نیز پرداخت نماید و در غیر اینصورت نیروهای روسیه که در رشت توقف کرده بودند، پیشروی خواهند کرد و دولت ایران نیز می‌بایست هزینه این پیشروی را بپردازد. صمصام السلطنه و همه اعضای دولتش موافق پذیرش خواسته روسیه بودند اما مجلس شورای ملی با اکثریت قاطع، اولتیماتوم روسیه را رد کرد:
بوریس فیودوروویچ گودونوف (۱۵۵۱–۱۶۰۵) بین سالهای ۱۵۸۵ تا ۱۵۹۸ نایب السلطنه و بین سالهای ۱۵۹۸ تا ۱۶۰۵ تزار روسیه بود.
وی متولد ۱۹ دی ۱۳۲۹ درجنوب تهران است. تحصیلات ابتدائی خود را در دبستان رازی واقع در خیابان مشیر السلطنه و دبستان اکباتان واقع در انتهای امیریه و تحصیلات دبیرستان را در دبیرستان حکیم نظامی و نقش جهان به اتمام رساند.
ایواکورا تومومی در سال ۱۸۵۳ با «ماسامیچی تاکاتسوکاسا»، نایب السلطنه و مشاور امپراتور ارتباط برقرار کرد. ایواکورا نظر خود را به صورت کتبی مبنی بر ایجاد اصلاحات در دربار امپراتوری به ماسامیچی ارائه و از شایسته پروری حمایت کرد. جامعه اشرافی قوانین سختگیرانه در زمینه موقعیت اجتماعی داشت و ارتقا و اکتساب مقام رسمی صرفاً بر اساس مرتبه خانوادگی تعیین می شد و اشراف پایین رتبه درباری به سختی به مراسمات دربار دعوت می‌شدند. ماسامیچی پاسخ آنی نداد اما در نهایت با درخواست ایواکورا موافقت کرد.