غیاث اصفهانی

معنی کلمه غیاث اصفهانی در لغت نامه دهخدا

غیاث اصفهانی. [ ث ِ اِ ف َ ] ( اِخ ) رجوع به منصف و خیال شود.

جملاتی از کاربرد کلمه غیاث اصفهانی

صلاح‌الدین زرکوب نیز در آموزش رموز عرفانی شاگرد ترمذی بود. این مرید جوان در طرز تفکر و پایبندی به زهد و ریاضت شبیه به استادش بود، برهان الدین او را به عنوان خلیفه خود برگزیده بود. و به گفته خودش «حالش» را به صلاح الدین و «قالش» رابه جلال الدین بخشیده بود. یکی دیگر از مریدان او شمس الدین اصفهانی وزیر غیاث الدین کی خسرو دوم بود. هنگامیکه در اواخر عمر به قیصریه رفت تحت حمایت او زندگی را می‌گذراند؛ ولی باید بدانیم که او مریدان زن و مرد زیادی داشت که آن‌ها را تعلیم می‌داد.