غفوری طالقانی

معنی کلمه غفوری طالقانی در لغت نامه دهخدا

غفوری طالقانی. [ غ َ ی ِ ل َ ] ( اِخ ) وی شاعر دوره صفوی است. او رامجموعه ای است که شامل اشعار متقدمان و متوسطان است و ظاهراً آن را در قرن دهم هجری قمری گرد آورده است و منقسم بر ابوابی است در اقسام شعر که به مناسبت مضمون مبوب شده است ، و در اواخر هر باب اشعاری از شعرای متأخران آورده است و اغلب آنان شعرای دوره صفویه میباشند از قبیل صائب تبریزی ، وحشی بافقی و اقران ایشان ، و از این قرار گردآورنده این کتاب نیز در همان اوان میزیسته است و قطعاً این مجموعه پس از سال 1028 هَ. ق. که سال رحلت شاه عباس اول صفوی است گرد آمده زیرا در ورق 124 در صدر قطعه شعری ثبت است : «حضرت پادشاه عرش اساس شاه عباس نور اﷲ مرقده ». و جای دیگر در ورق 201 نیز مسطور است : «من افکار شاه جنت اساس شاه عباس نور مرقده ». و واضح است که این کتاب پس ازرحلت این پادشاه تدوین یافته. از این کتاب که مشحون از زبده اشعار بزرگان شعرای متقدمان و متوسطان است یک نسخه منحصر به فرد در کتابخانه آقای حاج حسین آقا ملک در تهران موجود است و در آن 23 بیت به اسم رودکی مندرج است. ( از احوال و اشعار رودکی ج 1 ص 26 ).

معنی کلمه غفوری طالقانی در فرهنگ فارسی

وی شاعر دوره صفوی است او را مجموعه ایست که شامل اشعار مقدمان و متوسطان است و ظاهرا آنرا در قرن دهم گرد آورده است

جملاتی از کاربرد کلمه غفوری طالقانی

ساباط غفوریان آثار باقی مانده مربوط به اواخر دوره قاجار است. این اثر در دزفول، خیابان طالقانی، محله شاه رکن الدین، جنب بقعه شاه رکن الدین واقع شده و این اثر در تاریخ ۱ مهر ۱۳۸۲ با شمارهٔ ثبت ۱۰۴۳۷ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.