عیادت بیماران

معنی کلمه عیادت بیماران در دانشنامه اسلامی

[ویکی اهل البیت] عیادت در لغت به معنی رفتن به ملاقات کسی است و به علت کثرت استعمال، مخصوص ملاقات نمودن بیمار شده است.
تقویت ارتباط عاطفی میان افراد جامعه ی اسلامی در راستای یاری همدیگر در رسیدن به کمالات انسانی از اهداف کلان و راهبردی شریعت نبوی است و «عیادت بیماران» یکی از ابزارهای تحقق این هدف کلان است که از طرفی بیمار رنجور را مرهم و تسکینی است و از طرف دیگر عیادت کننده به فضایل اخلاقی و تربیتی فراوانی خواهد رسید و در ضلع سوم نیز این روابط به تقویت ارتباطات میان فردی (بین دوستان) و میان گروهی (در خانواده ها) و از بین بردن کینه ها و دشمنی ها خواهد انجامید که این ارتباطات، اساس تعاون و وحدت و همدلی در سطح کلان جامعه ی اسلامی را تشکیل می دهند.
رسول گرامی اسلام صلی الله علیه و آله و سلم دستور می دادند که بیماران را عیادت کنید. و عیادت بیمار را صدقه و برتر از ثواب تشییع جنازه می دانستند.
امام علی علیه السلام عیادت بیماران را از بهترین کارهای نیک می دانستند. و امام صادق علیه السلام می فرمودند: از حقوق هر مسلمان بر مسلمان دیگر این است وقتی بیمار شد او را عیادت کند.
لازم به ذکر است رسول گرامی خدا صلی الله علیه آله و سلم در مورد عیادت از همسایگان بیمار و در مورد عیادت مسکینان توجه خاص داشتند و خود نیز همواره از بینوایانی که بیمار می شدند عیادت می کردند. بلکه حتی یک بیمار یهودی را نیز عیادت فرمودند.
1. اجر و رحمت الهی و تطهیر باطنی و روحی: زیرا امام صادق (علیه السّلام) فرمودند: هر کس به دیدار مریضی رود در رحمت خدا وارد می شود و وقتی به بالین او برسد در رحمت الهی غوطه می خورد و اگر این دیدار را در صبح، انجام دهد هفتاد هزار فرشته در تمام مدت بقیه ی روز بر او درود می فرستد و اگر در شب به عیادت آن بیمار رفته باشد هفتاد هزار فرشته بر او درود می فرستد تا صبح شود و اجر هزار سال عمل صالح که در آن سالیان، یک لحظه معصیت الهی ننموده باشد به او عطا خواهد شد. همچنین امام صادق (علیه السّلام) فرمودند: هر کس عیادت بیماری را بکند هفتاد هزار فرشته از آسمان ندا می دهد که ای فلان! (او را با نام صدا می زند) پاک شدی و بهشت گوارایت باد. رسول گرامی خدا (صلی الله علی وآله وسلم) فرمود: برای هر قدمی که بر می دارد هفتاد ملیون نیکی نوشته می شود و هفتاد ملیون گناه او زدوده می شود و هفتاد ملیون درجه بر مقامات او افزوده می شود و هفتاد ملیون فرشته در قبر با او همنشینی می کنند و برای او استغفار می کنند. امام علی (علیه السّلام) فرمودند: اگر عیادت کننده در راه عیادت بیمار از دنیا برود من بهشت را برای او ضمانت می کنم.
2. بهره بردن از توانش معنوی دعای بیماران؛ همانطور که امام صادق (علیه السّلام) فرمودند: از بیماران بخواهید دعایتان کنند. زیرا دعایشان چون فرشتگان است و فرمودند: هر کس مریضی را برای خدا عیادت کند آن مریض هرچه از خدا بخواهد برای این فرد مستجاب می شود.

جملاتی از کاربرد کلمه عیادت بیماران

احمد علوی و مریم مستوفی زندگی مرفهی دارند. سردردهای مریم آرامش آن‌ها را سلب می‌کند. دکتر صداقت، دوست احمد، که به تازگی از اروپا بازگشته است، سردردهای مریم را ناشی از تومور مغزی تشخیص می‌دهد. به رغم تلاش احمد برای پنهان نگاه داشتن بیماری از همسرش، مریم به تصادف از مرگ قریب‌الوقوع خود مطلع می‌شود؛ و در فرصت باقی مانده گذشته و روابط خانوادگی اش را مرور می‌کند. کدورت‌های خانوادگی با برادرش را کنار می‌گذارد و با عیادت از بیماران دیگر و گفت و گو با آن‌ها می‌کوشد تا مسایل و مشکلات آن‌ها را حل کند. سرانجام نیز تصمیم می‌گیرد با اهدای کلیه‌های خود زندگی بیمار دیگری را نجات بخشد
رازی، مردی خوش‌خو و در تحصیل کوشا بود. وی به بیماران توجّه خاصّی داشت و تا زمان تشخیص بیماری دست از آن‌ها برنمی‌داشت و نسبت به فقرا و بینوایان بسیار رئوف بود. رازی برخلاف بسیاری از پزشکان که بیشتر مایل به درمان پادشاهان و امرا و بزرگان بودند، بیشتر با مردم عادی سروکار داشته است. ابن ندیم در کتاب الفهرست خود می‌گوید: «تفقّد و مهربانی به همه‌کس به‌ویژه فقرا و بیماران داشته، از حالشان جویا و به عیادت‌شان می‌رفت و مقرّری‌های کلانی برای آن‌ها گذاشته بود.» رازی در کتابی به نام «صفات بیمارستان» می‌گوید: هر کس لایق طبابت نیست و طبیب باید صفات و مشخصه‌های ویژه‌ای داشته باشد. رازی دربارهٔ جاهل عالِم‌نما افشاگری‌های متعدّدی صورت داده است و با افراد کم‌سواد که خود را طبیب می‌نامیدند و اطرافیان بیمار که در طبابت دخالت می‌کردند، به‌شدت مخالفت می‌کرد و به‌همین‌سبب مخالفانی داشت.
مبین از بهمن ۱۳۵۳ به عنوان عضو افتخاری انجمن کمک به جذامیان ایران و چند سالی نیز به عنوان رئیس انجمن کمک به جذامیان آذربایجان به بیماران جذامی خدمت کرده‌است. دکتر مبین نه تنها در انجمن «حمایت از جذامیان» بلکه در بقیه مجامع خیریه نیز از آن جمله «کمیته امداد امام خمینی»، «انجمن خیریه نوبر تبریز»، «مؤسسه حمایت از مستمندان» و «هیئت عیادت از بیماران» فعالانه حضور داشت. وی در سال ۱۳۵۵ نیز به عضویت «هیئت تحریریه مجله پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تبریز» انتخاب شد.
این باکتری یک پاتوژن بیمارستانی است و به‌طور شایع در محیط‌های مرطوب بیمارستانی یافت می‌شود. این باکتری می‌تواند در افراد نرمال کلونیزه شود و در این حالت به‌عنوان ساپروفیت عمل می‌کند. این باکتری در افراد مبتلا به ناهنجاری دستگاه ایمنی سبب ایجاد بیماری می‌شود. این باکتری بیشتر از راه میوه‌ها، گیاهان و سبزی‌ها، عیادت‌کنندگان و بیمارانی که از دیگر بخش‌ها منتقل می‌شوند در بیمارستان گسترده می‌شود. گسترش و انتشار از بیماری به بیمار دیگر به‌دست دست‌های پرسنل بیمارستان، همچنین تماس مستقیم بیمار با منابع آلوده مانند خوردن آب و خوراک آلوده رخ می‌دهد.