عمران برمکی

معنی کلمه عمران برمکی در لغت نامه دهخدا

عمران برمکی. [ ع ِ ن ِ ب َ م َ ] ( اِخ ) ابن موسی بن یحیی بن خالد برمکی. وی از برامکه بود و پدرش او را به جانشینی خود بر حکومت سند قرار داد و او در سال 221 هَ.ق. پس از درگذشت پدرش حکومت آنجا را به دست گرفت و المعتصم باﷲ عباسی فرمان ولایت را برای وی فرستاد و پس از بعضی جنگ و جدالها با مخالفان خود سرانجام در 226 هَ.ق. به دست عمربن عبدالعزیز هباری به قتل رسید. ( از الاعلام زرکلی ).

معنی کلمه عمران برمکی در فرهنگ فارسی

ابن موسی بن یحیی بن خالد برمکی وی از برامکه بود و پدرش او را بجانشینی خود بر حکومت سند قرار داد و او در سال ۲۲۱ قمری پس از درگذشت پدرش حکومت آنجا را بدست گرفت و المعصم بالله عباسی فرمان ولایت را برای وی فرستاد و پس از بعضی جنگ و جدالها با مخالفان خود سرانجام در ۲۲۶ قمری بدست عمر بن عبدالعزیز هباری بقتل رسید

جملاتی از کاربرد کلمه عمران برمکی

هارون‌الرشید (حک. ۱۷۰–۱۹۳ ه‍.ق/۷۸۶–۸۰۹ م) چون به خلافت رسید، توانست با یاری وزیران بَرمَکی و دیگر ارکان دیوان و سپاه عباسی، این دولت را به اوج خود برساند و جلوهٔ سلطنت عباسی را تثبیت کند. حکومت نسبتاً طولانی وی به نهادینه کردن چهرهٔ دربار عباسی در داخل و خارج از قلمرو کمک کرد. در عصر هارون، خاندان برمکی به‌مدت تقریباً دو دهه زمام دیوان را دست داشتند. در زمان هارون‌الرشید عمران اوج گرفت، تمدن اسلامی به برتری رسید و پیشرفت‌ها در علوم و ادبیات بالا رفت. عصر هارون‌الرشید را بالاترین مرتبهٔ شکوفایی سیاسی اسلامی و گسترده‌ترین پیشرفت‌ها در شهرسازی، ادب و علم در سده‌های میانهٔ اسلامی می‌دانند.