علوی دیری

معنی کلمه علوی دیری در لغت نامه دهخدا

علوی دیری. [ ع َ ل َ ی ِ دَ ] ( اِخ ) منجمی است از اهالی دیرالبلاص که یکی از قرای صعید مصر است. وی در دیرالبلاص مسکن داشت و به استخراج تقویم و تسییر موالید مشغول بود. وفاتش را ابن قفطی در حدود سال 595 هَ. ق. ذکر کرده است. ( از گاهنامه سیدجلال الدین طهرانی ، سال 1310 هَ. ش. ص 77 ). و نیز رجوع به تاریخ الحکماء قفطی چ لایپزیک ص 251 شود.

معنی کلمه علوی دیری در فرهنگ فارسی

منجمی است از اهالی دیر البلاص که یکی از قرای صعید مصر است وی در دیر البلاص مسکن داشت و باستخراج تقویم و تسییر موالید مشغول بود وفاتش را ابن قفطی در حدود سال ۵۹۵ قمری ذکر کرده است

جملاتی از کاربرد کلمه علوی دیری

نخستین سمت او وزارت کشور در دولت اول جعفر شریف‌امامی بود و اسفند ۱۳۳۹ و در پی ترمیم کابینه جایگزین مهدیقلی علوی مقدم شد. دولت شریف‌امامی دیری نپایید و اردیبهشت ۱۳۴۰ علی امینی نخست وزیر شد و وزارت کشور را تا پایان این دولت برعهده داشت. تیر ماه ۱۳۴۱ اسدالله علم به نخست‌وزیری رسید و امیرعزیزی تا ۲۹ بهمن ۱۳۴۱ وزیر کشور بود. ۳۰ بهمن ۱۳۴۱ با معرفی کابینهٔ دوم علم، امیرعزیزی یکی از وزاری سه‌گانهٔ مشاور بود که این سمت را تا اردیبهشت ۱۳۴۲ برعهده داشت.