[ویکی فقه] دانش همیشه جوشان اهل بیت(ع) ابعاد گوناگونی دارد. آنان به اذن الهی، هم از غیب آگاه بودند، هم دانش آنان آبشخوری وحیانی داشت، هم تسلط خیره کننده ای بر دانش های گوناگون داشتند و البته در مقام تعلیم، ظرفیت علمی و ادراکی مخاطب را مد نظر قرار می دادند. برخی از ابعاد دانش اهل بیت(ع) را در این مقاله تبیین می نمائیم. ← آگاهی از غیب ۱. ↑ الشیعه فی المیزان، ص۴۱.۲. ↑ جن/سوره۷۲، آیه۲۶. دانشنامه موضوعی قرآن. ...
جملاتی از کاربرد کلمه علوم اهل بیت
بهاء ولد در خراسان و در خطهٔ بلخ به وعظ و درس میپرداخت و موعظههای او با اندیشهها و کلمات صوفیان آمیخته بودهاست. بهاء ولد شیوهٔ تحقیق حکما و فلاسفه و نیز علوم اهل مدرسه را راه وصول به حقیقت نمیدیدهاست و اختلاف او را با فلاسفه و متکلمان آن زمان میتوان در اشارتی که در معارف به فخرالدین رازی، متکلم سدهٔ ششم کردهاست، ملاحظه کرد.
علامه در مسير احياى علوم اهل بيت عليه السلام راه استادش فيض را در پيش گرفت و بارها كردن علوم عقلى با كوله بارى از تعبد به سوى نورى كه از قله بلند روايات واحاديث مى تابيد شتافت و در اولين قدم (كتب اربعه ) را به صحنه درس و بحث كشاند.(ضمن نگاشتن شرح بر اصول كافى و تهذيب ، از شرح (من لايحضره الفقيه ) كهپدرش بر آن شرحى نگاشته بود، خوددارى كرد و يكى از شاگردانش را به نوشتنشرح استبصار (733) تشويق نمود.) (734) وى طلاب را كه مدتها از روايات واحاديث جدا بودند به مطالعه و تحقيق در روايات تشويق كرد و براى حفظ و نگهدارى كتباربعه از گزند حوادث روزگار و تحويل دادن آنها بهنسل فردا بدون هيچ گونه كم و كاستى و تحريف اعلام كرد. (اگر هر يك از طلاب كتباربعه را بنويسد، به دريافت يك اجازه از اونايل خواهند شد. طلاب با شوق تمام به نوشتن كتب اربعه پرداختند و نسخه ها را نزدعلامه مى بردند و او با خط خود در پشت نسخه هاى آنها اجازه آنان را مى نوشت .)(735)
ابو يعلى از علماى اهل بيت و يگانه اى برخاسته و از خاندان وحى سروى بلند وافراشته در بوستان بنى هاشم است . او از مشايخ روايت بود و علماى بلاد براى بهرهاورى از علوم اهل بيت عليه السلام نزد وى مى شتافتند.
تلاش عالمان اين ديار در انتشار علوم اهل بيت پيامبر عليه السلام تا حدى بوده كه دردوران اختناق خلفاى اموى و عباسى و برجسته اى از اين شهر به حضور امامان عليهالسلام شتافتند و آموزشها ديدند و به نشر افكار آن بزرگواران در شهرهاى مختلف پرداختند.
آيه اللّه معظم مفخم فقيد علم و عرفان حضرت علامه مغفور له ، حاج ميرزا جواد آقا مجتهدملكى تبريزى نزيل قم و متوفاى 1343 هجرى قمرى ليله 11 ذيحجه اقدم علماىربانى محسوب مى شود. ايشان و نظاير ايشان در قبه العلم قم اخيرا و حوزه نجف اشرفقديما از نظر تقوى و عظمت مقام علمى ، مقام بسيار درخشنده و بى نظيرى داشتند. در عتباتعاليات و حوزه علميه نجف كه قبله گاه علوم اهل البيت عليهم السلام بوده و هست ، زمرهايشان چند تن از علماى اخلاق و مربيان بزرگ بودند كه مورد احترام و تصديق همگانبودند...
علاقه فراوان وى به اسلام و روحانيت و راهنمايى هاى پدر بزرگوار و دوستاندل سوزش موجب گرديد كه بعد از اتمام دوران ابتدايى درسال 1324 به صف طلاب حوزه پيوسته و در رديف سربازان امام زمان عليه السلامقرار گيرد. او در راه فراگيرى علوم اهل بيت عليه السلام تلاشى بى وقفه و فوقالعاده داشت و خود را به طور كامل جهت كسب دانش و علم وقف كرده بود، از اين رو در اندكزمانى به رشد فرهنگى و علم بالايى دست يافت ، و در كمتر از ششسال دروس سطح حوزه را به پايان رسانيد.
با ديدن اين صحنه شگرف ، بر اعتقاد و ايمانم افزوده شد؛ و با خود گفتم : اكنون بهاسرار و علوم اهل بيت عصمت و طهارت عليهم السلام آگاه گشتم و اعتقادمكامل گرديد.
اين تعبيرها مى رساند كه مقام علمى و لياقت ابان براىانتقال دادن معارف دين و علوم اهل بيت - عليه السلام - به مردم از سوى امام - عليه السلام -مورد پذيرش قرار گرفته و امضا شده است .