عشق امیز

از سرِ کُه سیلهای تیزرو وز تن ما جان عشق آمیز رو

می ده ای ساقی که می به درد عشق آمیز را زنده کن در می پرستی سنت پرویز را

به عشق آمیز تا بنمایدت جام جهان بین را به شرط آنکه ننمایی به عقل مصلحت بینش