معنی کلمه عزره بن قیس احمسی در دانشنامه اسلامی
او از کارگزاران ابوبکر و عمر بود و از سوی آنان جهت انجام برخی امور به شام و عراق سفر کرده بود. او در زمان خلافت عمر بن خطاب، مدتی عهده دار امارت شهر حلوان بود.
[ویکی شیعه] عزرة بن قیس احمسی. عُزْرَةِ(عُرْوَة) بْن قَیْس اَحْمَسی، فرمانده سواره نظام لشکر عمر بن سعد در واقعه کربلا و از نویسندگان نامه های کوفیان به امام حسین(ع) بود که در روز عاشورا فرماندهی سپاه سواره نظام لشکر عمر بن سعد را برعهده داشت و پس از شهادت امام، از طرف ابن سعد، مأمور شد تا به همراه شمر، خولی و... سرهای شهدای کربلا را نزد ابن زیاد ببرند.
عُزرة بن قیس بن عزیة احمسی بجلیاز نژاد و قبیله بنی دهن بود. از وی با نام های عُروه و عُزره یاد شده است. وی را از صحابه پیامبر(ص) دانسته اند.
[ویکی فقه] عزرة بن قیس که در برخی از منابع از او با نام عروة بن قیس نیز یاد شده است، از سران و فرماندهان سپاه عمر بن سعد در کربلا بود.
او از کارگزاران ابوبکر و عمر بود و از سوی آنان جهت انجام برخی امور به شام و عراق سفر کرده بود. او در زمان خلافت عمر بن خطاب، مدتی عهده دار امارت شهر حلوان بود.
شهادت علیه حجر بن عدی
عزره بن قیس در زمان امارت زیاد بن ابیه از یاران و همنشینان او به شمار می رفت و از کسانی بود که علیه حجر بن عدی شهادت داده مقدمات شهادت او را به دست معاویه فراهم آورده بود.
نوشتن نامه به امام
عزره به همراه شبث بن ربعی و برخی دیگر از اشراف کوفه به امام حسین (علیه السّلام) نامه نوشت و ایشان را به کوفه دعوت کرد. اما با ورود عبیدالله بن زیاد به کوفه دعوت خود را زیر پا نهاد و به او پیوست.پس از فرود آمدن امام حسین (علیه السّلام) در کربلا به دستور پسر زیاد همراه با چهار هزار نفر کوفی، راهی کربلا شد. نقل شده که عمر بن سعد از او خواست تا نزد امام (علیه السّلام) برود و از علت آمدنشان به عراق جویا شود؛ اما عزره به واسطه این که از کسانی بود که به امام (علیه السّلام) نامه نوشته بود از این کار شرم کرد و نپذیرفت.
گفت و گو با زهیر
...
[ویکی شیعه] عُزْرَةِ(عُرْوَة) بْن قَیْس اَحْمَسی، فرمانده سواره نظام لشکر عمر بن سعد در واقعه کربلا و از نویسندگان نامه های کوفیان به امام حسین(ع) بود که در روز عاشورا فرماندهی سپاه سواره نظام لشکر عمر بن سعد را برعهده داشت و پس از شهادت امام، از طرف ابن سعد، مأمور شد تا به همراه شمر، خولی و... سرهای شهدای کربلا را نزد ابن زیاد ببرند.
عُزرة بن قیس بن عزیة احمسی بجلیاز نژاد و قبیله بنی دهن بود. از وی با نام های عُروه و عُزره یاد شده است. وی را از صحابه پیامبر(ص) دانسته اند.
عزره، در حکومت خلیفه اول، خالد بن ولید را در جنگ های شام همراهی کرد، در حکومت خلیفه دوم کارگزاری حلوان(شهری مرزی میان شام و عراق) را برعهده داشت. و در حکومت معاویه نزد زیاد بن ابیه علیه حجر بن عدی شهادت داد.