عبدالغنی بن احمد رافعی

معنی کلمه عبدالغنی بن احمد رافعی در دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] عبدالغنی بن احمد رافعی، فقیه و صوفی حنفی قرن سیزدهم و چهاردهم است.
جدش ، عبدالقادر، از عالمان و صوفیان عصر خود بود که از جانب یکی از مشایخ خود به رافعی ملقب شد.خاندان وی به سبب انتساب به عمر بن خطاب، فاروقی نیز خوانده می شدند.
تولد
عبدالغنی در طرابلس لبنان به دنیا آمد.سال ولادت او را، به اختلاف ، ۱۲۳۲، ۱۲۳۳ و ۱۲۳۶ ذکر کرده اند.
اساتید
وی تحصیلات مقدماتی را در زادگاهش نزد کسانی چون مصطفی حفار، اعرابی، زیلعی و نجیب زِعْبی آغاز کرد و برای ادامه تحصیلات به دمشق رفت. حدیث را نزد عبدالکریم کزبری و فقه و تفسیر را از عبدالله حلبی آموخت.همچنین در سفر حج ، مدتی نزد محمد کتبی، مفتی مکه ، درس خواند و به دریافت اجازه از او موفق شد.
مرید
...

جملاتی از کاربرد کلمه عبدالغنی بن احمد رافعی

و در تفسير برهان از موفق بن احمد از سرى از ابن منذر از حسين بن سعيد از پدرش ازابان بن تغلب از فضل از عبدالملك همدانى از زادان از على (عليه السلام ) روايت كردهكه فرمود: اين امت بر هفتاد و سه فرقه منشعب مى شود هفتاد و دو فرقه در آتش و يكفرقه در بهشت است ،