[ویکی فقه] عبادة بن حرث انصاری. عبادة بن حرث انصاری یکی از شهدای کربلا است. تنها منبعی که از او نام برده «عشره کامله» است. در این کتاب آمده است: عباده روز عاشورا خدمت امام حسین علیه السلام آمد، سلام کرد . [ویکی فقه] عبادة بن حرث انصاری یکی از شهدای کربلا است. تنها منبعی که از او نام برده «عشره کامله» است. در این کتاب آمده است: عباده روز عاشورا خدمت امام حسین علیه السلام آمد، سلام کرد . رجز عباده در عاشورا در حال رفتن به میدان این چنین رجز خواند:انَا عِبادٌ وَانَا ابْنُ الْحارِثِ • لَسْتُ بِخَوَّارٍ وَلا بِناکِثٍ عَنْ بَیْعَتی حَتَّی یَرِثْنی وارثٍ •الْیَوْمَ ساوی فِی الصَّعید ماکِثٍمن عباد فرزند حارث هستم، ناتوان و پیمان شکن از بیعت خودم نیستمتا این که وارثم از من ارث ببرد، امروز پیکرم در خاک جایگزین می شود.بجز مصرع اول، بقیه رجز را بیشتر مورخان به جنادة بن کعب انصاری نسبت داده اند. شهادت عباده عباده آن قدر جنگید تا به درجه رفیع شهادت نایل آمد.
جملاتی از کاربرد کلمه عباده بن حرث انصاری
عباده بن صامت يكى از همين نقباى دوازده گانه بوده است كه تصريح مى كند كه از جملهمواد بيعت ما در روز عقبه با پيغمبر اين بود كه بر سر فرمانروايى بعد از آن حضرتبا اهلش به ستيزه برنخيزيم : ان لا ينازعوا الامر اهله .
در الدر المنثور است كه عبد بن حميد، از عباده بن انس روايت كرده كه گفت :رسول خدا (صلى اللّه عليه و آله وسلم ) داخل مسجد شد و فرمود: چرا مى بينم حلقه حلقهجمع شده ايد، مانند حلقه هايى كه در جاهليت تشكيل مى داديد، كه مردى پشت سر برادرخود نشسته است .
صـاحـب مـجـمـع البـيـان سپس مى گويد: نظير اين سخن از جابر بن عبداللّه انصارى نيزروايـت شده . و باز مى گويد: از عباده بن صامت روايت شده كه گفت : رسم ما اين بود كهفـرزندان خود را با محبت به على بن ابى طالب مى آزموديم ، اگر يكى از بچه ها او رادوست نمى داشت ، مى فهميديم رشد فكرى ندارد و واقع بين نيست .
417- صحيح بخارى ، كتاب الاحكام ، باب كيف يبايع الامام الناس ، ج 4، ص 163،ح 1، لفظ العسر و اليسر(تنگى و فراخى ) در صحيح مسلم ، كتاب الاماره، باب وجوب طاعه الامراء فى غير معصيه و تحريمها فى المعصيه ، ح 41، و 42؛ سنننسائى ، كتاب البيعه ، باب البيعه على ان لا ننازع الامر اهله ، سنن ابن ماجه ، كتابالجهاد، باب البيعه ، ح 2866؛ موطا مالك ، كتاب الجهاد، باب الترغيب فى الجهاد، ح5، مسند احمد، ج 5، ص 314 و 316 و 319 و 321 و ج 4، ص 411. شرححال عباده بن صامت در سير اعلام النبلاء، ج 2، ص 3، و تهذيب ابن عساكر، ج 7، ص 207- 219 آمده است .
و در الدرالمنثور است كه ابن مردويه از عباده بن صامت روايت كرده كه شخصى ازرسول خدا (صلى اللّه عليه و آله ) پرسيد: چرا در هنگام ورود به خانه ها بايد استيذانكرد؟
عباده بن صامت گفت : ما با رسول خدا(ص ) بر اين اساس بيعت كرديم كه در تنگى وفراخى و غم و شادى ، مطيع و فرمانبردار حضرتش باشيم و بر سر فرمانروايى بااهلش به ستيزه برنخيزيم . (417)
نخستين بيعتى كه در اسلام صورت گرفت بيعت عقبه اولى بود. داستان از اين قرار بودكه دوازده نفر از مردان شهر مدينه ، كه مسلمانان شده بودند، با حضرتش در آنجا بيعتكردند. عباده بن صامت ، كه يكى از آن مردان بود، اين واقعه را چنين تعريف كرده است :
عباده بن صامت نيز در ديدارش با ابن سوداء گريبان او را گرفت و نزد معاويه كشانيد وبه او گفت : به خدا قسم كه اين همان كسى است كه ابوذر را به سراغ تو فرستاده است!
عباده بن صامت در روز بيعت عقبه كبرى (418) يكى از نقباى دوازده گانه و معتمدانانصار بود كه رسول خدا(ص ) در آن روز از گروه هفتاد و چند نفرى كه با وى بيعتكردند خواست تا از ميان خودشان دوازده نفر را كه مورد اعتماد و اطمينانشان باشند،برگزينند و به حضرتش معرفى كنند تا هر كدام از آنها در مدينه مسؤ وليت وسرپرستى گروه خود را بر عهده بگيرد.