عامل برگ ریز
جملاتی از کاربرد کلمه عامل برگ ریز
باغ عشرت برگ ریزان ساز کرد گلبن دولت خزان آغاز کرد
به ماه دی برگ ریزان خروش برآمد بدین سان که بدرید گوش
درین چمن که ز آسیب برگ ریز خزان هوا مبدل و بلبل فگار و ممتحنست
صنوبر از همه سو آفتاب گز می کرد ز برگ ریز خزان سایه با چنار نبود
پسته گیاهی است که از دیرباز در نقاط مختلف ایران کشت می‌شده است و جنگل‌های وحشی پسته در ناحیه شمال شرق ایران به ویژه مرز افغانستان و ترکمنستان وجود دارد و گمان می‌رود که درخت پسته حدود ۴–۳ هزار سال قبل در ایران اهلی شده و مورد کشت و کار قرار گرفته است. درخت پسته عمر بسیار طولانی دارد و می‌تواند تا ۳۰۰ سال عمر کند. درختان پستهٔ کاشته شده، از حدود سال هفتم تا دهم پس از کاشت به محصول دهی قابل توجه و در سال بیستم به بالاترین میزان محصول دهی می‌رسند. این درخت برگ ریز است و می‌تواند تا ۱۰ متر رشد کند و به‌طور میانگین ۵۰کیلوگرم محصول در یک دورهٔ دو ساله تولید کند. پسته گیاهی بیابانی و مقاوم است و می‌تواند خاک‌های با شوری بالا و دماهای بین -۱۰ درجه در زمستان و +۴۸ درجه سانتی گراد در تابستان را تحمل کند. این درخت برای محصول دهی نیاز به تابستان‌های گرم و خشک و خاک با زهکشی بالا دارد و در مناطق مرطوب یا سردسیر محصول دهی و رشد خوبی ندارد.
غنیمتی شمر، ای گل، نوای عشرت بلبل که برگ ریز خزان آید و بهار نماند
برگ ریز خزان کند انجم باز نقش بهار بندد صبح
از برگ ریز یاد کن و دل منه به باغ ای بلبلی که بر سر گل در ترنمی
درختان برگ ریز یکی دیگر از مضرات داشتن برگ را دارند. این باور عمومی که گیاهان وقتی روزها بسیار کوتاه می‌شوند، برگ‌های خود را می‌ریزند، اشتباه است. گیاهان همیشه سبز در طول جدیدترین زمین گلخانه‌ای در دایره قطب شمال رشد کردند. دلیل عموماً پذیرفته‌شده ریزش برگ‌ها در طول زمستان، مقابله با آب‌وهوا است - نیروی باد و وزن برف بدون برگ برای افزایش مساحت بسیار راحت‌تر هوازدگی می‌کنند. ریزش برگ فصلی چندین بار به طور مستقل فرگشت یافته است و در جینکوئل‌ها، برخی پینوفیتاها و نهان‌دانگانی خاص به نمایش گذاشته شده است. ریزش برگ نیز ممکن است در پاسخ به فشار حشرات ایجاد شده باشد. ممکن است از میان رفتن کامل برگ‌ها در فصل زمستان یا فصل خشک کمتر از ادامه سرمایه گذاری منابع برای تعمیر آن‌ها باشد.
طرفه ریاضی‌ست که تا رستخیز سبزهٔ او را نبود برگ ریز
باغ طربت چو شاخ طوبی آزاد ز برگ ریز اخزان
گر چنین خواهم به دام برگ ریز هجر ماند از کف قاصد، گل پیغام نتوانم گرفت